แคว้นเชียงใหม่ เป็นอาณาจักรอันเป็นหัวเมืองประเทศราชของราชวงศ์ตองอู ตั้งแต่ พ.ศ. 2207–2317 โดยข้าหลวงแห่งอังวะเป็นผู้บริหารราชการแผ่นดินเชียงใหม่ทั้งหมด
พ.ศ. 2207 พระเจ้าปเยแห่งอังวะได้ปฏิรูปการปกครองหัวเมือง รวมเอาล้านนาเป็นส่วนหนึ่งของอาณาจักรรัตนปุระอังวะ ในฐานะ แคว้นเชียงใหม่ คู่กับแคว้นเชียงแสน พม่าได้ใช้ล้านนาเป็นฐานสำคัญในการยกกองทัพเข้าไปตีกรุงศรีอยุธยา และเป็นช่วงที่กรุงศรีอยุธยาแตกครั้งที่ 2
ดินแดนล้านนาในฐานะเมืองขึ้นของพม่าไม่ได้มีความสงบสุข มีแต่การกบฏแก่งแย่งชิงอำนาจกันอยู่ตลอดเวลา หัวเมืองล้านนาพยายามฟื้นม่านมาโดยตลอด แต่ก็ไม่สำเร็จ จนกระทั่ง พระยาจ่าบ้าน (บุญมา) เจ้ากาวิละ และสมเด็จพระเจ้าตากสินมหาราช สามารถตีเอาเชียงใหม่คืนมาได้ในปี พ.ศ. 2317 ทำให้อิทธิพลของพม่าหมดไปจากแผ่นดินล้านนา
