เนเธอร์แลนด์ของเบอร์กันดี

เนเธอร์แลนด์ของเบอร์กันดี (อังกฤษ: Burgundian Netherlands) ในประวัติศาสตร์ของกลุ่มประเทศแผ่นดินต่ำ “เนเธอร์แลนด์ของเบอร์กันดี” เป็นสมัยประวัติศาสตร์ในช่วงที่ดยุคแห่งเบอร์กันดีปกครองบริเวณนี้ รวมทั้ง ลักเซมเบิร์ก และทางตอนเหนือของฝรั่งเศสระหว่าง ค.ศ. 1384 จนถึง ค.ศ. 1530

ดินแดนส่วนใหญ่ของบริเวณที่ว่านี้ตกไปเป็นของดยุคแห่งเบอร์กันดี ของราชวงศ์วาลัวส์ซึ่งเป็นสาขารุ่นเล็กของพระราชวงศ์ฝรั่งเศสในปี ค.ศ. 1384 เมื่อหลุยส์เดอมาเล (Louis de M?le) เคานท์แห่งฟลานเดอร์สเสียชีวิต มากาเร็ตที่ 3 เคานเทสแห่งฟลานเดอร์สผู้เป็นทายาทของหลุยส์สมรสกับฟิลิปเดอะโบลด์พระราชโอรสองค์สุดท้องในพระเจ้าจอห์นที่ 2 แห่งฝรั่งเศส ผู้เป็นดยุคแห่งราชวงศ์วาลัวส์คนแรกของเบอร์กันดี ฉะนั้นจึงได้รับ อาณาจักรเคานท์แห่งฟลานเดอร์ส, อาร์ทัวส์, เรเทล, เบอร์กันดี และ เนอแวร์สเป็นมรดก มากาเร็ตและฟิลิปเริ่มต้นสมัยการปกครองของเบอร์กันดีในกลุ่มประเทศแผ่นดินต่ำ

ดินแดนเบอร์กันดีมาขยายตัวเพิ่มขึ้นโดยเริ่มจากการได้อาณาจักรเคานท์แห่งนาเมอร์ในปี ค.ศ. 1421, อาณาจักรดยุคแห่งบราบองต์ และ อาณาจักรดยุคแห่งลิมบวร์กในปี ค.ศ. 1430, อาณาจักรเคานท์แห่งเอโนต์, อาณาจักรเคานท์แห่งฮอลแลนด์ และ เซแลนด์ในปี ค.ศ. 1432, อาณาจักรดยุคแห่งลักเซมเบิร์กในปี ค.ศ. 1441 และอาณาจักรดยุคแห่งเกลเดอร์สในปี ค.ศ. 1473

สมัยของการปกครองโดยราชวงศ์วาลัวส์มาสิ้นสุดลงในปี ค.ศ. 1477 เมื่อชาร์ลส์เดอะโบลด์ ดยุคแห่งเบอร์กันดีเสียชีวิตในสนามรบโดยไม่มีทายาทชาย ดินแดนอาณาจักรดยุคจึงกลับไปเป็นของราชบัลลังก์ฝรั่งเศส และส่วนที่เป็นกลุ่มประเทศแผ่นดินต่ำตกไปเป็นของฟิลิปแห่งฮับส์บวร์กพระราชโอรสของแมรีแห่งเบอร์กันดีและพระสวามีสมเด็จพระจักรพรรดิแม็กซิมิเลียนที่ 1 แห่งโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ (ดู สหสิบเจ็ดจังหวัด)