เทววิทยา (อังกฤษ: theology) ในความหมายอย่างแคบคือวิชาว่าด้วยพระเจ้าและความสัมพันธ์ระหว่างพระเจ้ากับมนุษย์ ความหมายอย่างกว้างคือการศึกษาเรื่องศาสนา อิทธิพลของศาสนา ธรรมชาติของความจริงทางศาสนา อย่างเป็นระบบและมีเหตุผล หรือหมายถึงวิชาชีพที่มาจากการฝึกฝนเรียนรู้ทางด้านศาสนศึกษาที่มหาวิทยาลัย สำนักเทวศาสตร์ หรือเซมินารี
พระมหามาติณ (มาธงฺกโร) ถีนิติ จากหลักสูตรศาสนาเปรียบเทียบ ภาควิชามนุษย์ศาสตร์ คณะสังคมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหิดล กล่าวไว้ใน วิทยานิพนธ์เรื่อง " ระบบเทวววิทยาและมุมมองในพระไตรปิฎก" ว่าเทววิทยาไม่จำเป็นต้องเป็นศาสนาเทวนิยมเสมอไป แม้ว่าศาสนาที่เป็นอเทวนิยมก็มีวิชาเทววิทยาได้ เพราะว่า
คำนิยามของเทววิทยา (Theos +logos) ก็คือ การศึกษาเรื่องคำสอนในศาสนา และการศึกษาเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างพระเจ้าและมนุษย์ เพราะฉะนั้น การศึกษาพระไตรปิฎกในพุทธศาสนา และศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างพระพุทธเจ้าและมนุษย์ หรือที่ศาสนาพุทธ กล่าวไว้ว่า พุทธเจ้าและเวไนยสัตว์นั่นเอง
จึงนำระบบเทววิทยามาศึกษาศาสนาพุทธได้ อย่างลงตัว แม้คำว่า เทววิทยา อเทววิทยา นั้นจะมาสร้างความเข้าใจผิด แก่ผู้ที่ไม่ได่ศึกษาวิชาศาสนาเปรียบเทียบได้ก็จริง หากมองอีกมุมมองหนึ่ง เพราะฉะนั้นจึงกล่าวได้ว่า วิชาเทววิทยา จึงรวมการศึกษาที่เป็นระบบ ทั้งที่เป็นเทววิทยาและระบบที่ไม่ใช้เทววิทยาระบบทั้หมดนั้นไว้ และจัดเป็นระบบเทววิทยาได้ลงตัว เพราะว่าวิชาเทวววิทยาเป็นศาตร์เป็นกระบวนการเท่านั้น มิได้ผูกขาดในเรื่องใดเรื่องหนึ่ง และเป็นเพียงชื่อหน่วยตรรกวิทยาการเรียน logos เพื่อเป็นเคริ่งหมายถึงการเรียนรู้ ถึงคำสอนของศานานั้น ๆ และการศึกษาความสัมพันธ์ระหว่างคำสอนของศาสดาผู้สอนและมนุษย์เท่านั้น
