เซพเพลิน (เยอรมัน: Zeppelin) เป็นเรือเหาะมีโครง (rigid airship) ประเภทหนึ่ง บุกเบิกโดยเคานท์เฟอร์ดินันด์ ฟอน เซพเพลิน ชาวเยอรมัน ในต้นคริสต์ศตวรรษที่ 20 แนวคิดของเซพเพลินร่างไว้ครั้งแรกใน ค.ศ. 1874 และสรุปรายละเอียดใน ค.ศ. 1893 จดสิทธิบัตรในเยอรมนีใน ค.ศ. 1895 และในสหรัฐอเมริกาเมื่อวันที่ 14 มีนาคม ค.ศ. 1899 หลังแบบเซพเพลินประสบความสำเร็จอย่างโดดเด่น คำว่า เซพเพลิน ก็ได้ถูกใช้หมายถึงเรือเหาะมีโครงทุกประเภทอย่างไม่เป็นทางการ เซพเพลินบินเชิงพาณิชย์ครั้งแรกใน ค.ศ. 1910 โดยดอยท์เชอ ลุฟท์ชิฟฟาทส์-อาเก (DELAG) สายการบินแรกของโลกในกรมสรรพากร จนถึงกลาง ค.ศ. 1914 DELAG รับส่งผู้โดยสารกว่า 34,000 คน ในกว่า 1,500 เที่ยวบิน หลังสงครามโลกครั้งที่หนึ่งปะทุ กองทัพเยอรมันใช้เซพเพลินอย่างกว้างขวางเพื่อทิ้งระเบิดและสอดแนม
เมื่อเยอรมนีพ่ายสงครามใน ค.ศ. 1918 ธุรกิจเรือเหาะหยุดชะงักชั่วคราว แต่ภายใต้การนำของฮูโก เอคเคนเนอร์ ผู้สืบเชื้อสายของเคานท์ผู้ล่วงลับ เซพเพลินพลเรือนกลับมาได้รับความนิยมอีกครั้ง ใน ค.ศ. 1919 DELAG ตั้งบริการรายวันที่มีกำหนดการระหว่างกรุงเบอร์ลิน มิวนิก และฟรีดริชชาเฟน สมัยรุ่งเรืองที่สุด คือ ระหว่างคริสต์ทศวรรษ 1930 เมื่อเรือเหาะ เอลเซท 127 กรัฟ เซพเพลิน และเอลเซท 129 ฮินเดนบวร์ก ดำเนินการเที่ยวบินข้ามแอตแลนติกจากเยอรมนีสู่ทวีปอเมริกาเหนือและบราซิล ยอดอลังการศิลป์ของตึกเอ็มไพร์สเตทเดิมได้รับออกแบบให้ใช้เป็นเสาผูกยึดสำหรับเซพเพลินและเรือเหาะอื่นเพื่อจอด แต่ปฏิบัติไม่ได้จริง โศกนาฏกรรมฮินเดนบวร์กใน ค.ศ. 1937 ร่วมกับปัญหาทางการเมืองและเศรษฐกิจ เร่งให้เซพเพลินถึงคราวสิ้นสุด
