มณฑลเจียงซี (พินอิน: Jiangxi) ชื่อย่อ กั้น(?)ตั้งอยู่ทางทิศตะวันออก เฉียงใต้ของประเทศจีน บนชายฝั่งตอนใต้ของลุ่มน้ำฉางเจียง (แยงซีเกียง) ตอนล่าง โดยด้านตะวันออกติดกับมณฑลเจ้อเจียง และฝูเจี้ยน ด้านใต้ติดกับกว่างตง ด้านตะวันตกติดกับหูหนัน ด้านเหนือติดกับหูเป่ย และอันฮุย มีเมืองหลวงชื่อ หนันชาง มีเนื้อที่ 166,900 ก.ม.
มีประชากร 42,840,000 คน ความหนาแน่น 257 / ก.ม. จีดีพี 349.6 พันล้านเหรินหมินปี้ ต่อประชากร 8160 ประชากรส่วนใหญ่เป็นชาวฮั่น
มีลักษณะสำคัญเป็นภูเขา 36% และทิวเขาเล็กทอดยาวต่อกัน 42% ที่เหลือเป็นที่ราบและแม่น้ำ มณฑลเจียงซีมีพื้นที่ติดต่อดังนี้
มีอุณหภูมิเฉลี่ยตลอดปีประมาณ 18 องศาเซลเซียส ปริมาณน้ำฝนตลอดปีเฉลี่ยอยู่ที่ประมาณ 1,341 - 1,940 มิลลิเมตร โดยทางใต้ ตะวันออก และเขตภูเขาจะมีฝนตกชุกมากกว่าทางเหนือ ตะวันตก
มีการทำฟาร์มที่พัฒนาไปไกล เจียงซีนับเป็นผู้ผลิตพืชประเภทข้าวรายหลักแห่งหนึ่งของประเทศ และมีพืชเศรษฐกิจได้แก่ เรพซีด (เมล็ดให้น้ำมันจำพวกมัสตาร์ด) อ้อย ฝ้าย
เจียงซีเป็นแหล่งผลิตแร่ธาตุต่างๆ ได้แก่ ทังสเตน ถ่านหิน เหล็ก ตะกั่ว สังกะสี ไนโอเบียม หินเกลือ และดินสำหรับปั้นหม้อเป็นต้น เครื่องถ้วยชามของจิ่งเต๋อเจิ้น ซึ่งมีประวัติศาสตร์อันยาวนานด้านเครื่องเคลือบดินเผาก็เป็นที่ต้องการของตลาดทั่วโลกด้วย
มณฑลเจียงซีมีระบบการคมนาคมที่สะดวกสบาย ทั้งทางบกและทางน้ำ การขนส่งระบบราง มีเส้นทางรถไฟเชื่อมต่อมณฑลใกล้เคียง อาทิ เจ้อเจียง อันฮุย ฯลฯ ระยะทางกว่า 2,241 กิโลเมตร มีสถานีรองรับผู้โดยสาร 200 สถานี เจียงซีมีชุมทางเส้นทางหลวงอยู่ในเมืองสำคัญ อาทิ หนันชาง กั้นโจว จี๋อัน อู๋โจว อี๋ชุน ฯลฯ เชื่อมต่อเป็นเครือข่ายเส้นทางหลวง ที่มีความยาวรวมกว่า 37,318 กิโลเมตร ทั้งนี้เป็นเส้นทางทันสมัยถึง 30.48%