เขตเศรษฐกิจจำเพาะ (อังกฤษ: exclusive economic zone; EEZ) ตามอนุสัญญาสหประชาชาติว่าด้วยกฎหมายทะเล เป็นพื้นที่ทะเลซึ่งรัฐมีสิทธิพิเศษเหนือเขตดังกล่าวในการสำรวจและใช้ทรัพยากรทางทะเล เขตเศรษฐกิจจำเพาะครอบคลุมพื้นที่ถัดจากอาณาเขตบนฝั่งไปสองร้อยไมล์ทะเล ในการใช้คำดังกล่าวบางครั้ง อาจรวมถึงน่านน้ำอาณาเขตและไหล่ทวีปที่เลยเขตจำกัด 200 ไมล์ทะเลไปด้วย
โดยทั่วไปแลว เขตเศรษฐกิจจำเพาะของรัฐกินอาณาบริเวณ 200 ไมล์ทะเล (370 กิโลเมตร) นับจากเส้นฐานชายฝั่ง ข้อยกเว้นต่อกฎดังกล่าวคือ เมื่อเขตเศรษฐกิจจำเพาะทับซ้อนกัน นั่นคือ เส้นฐานชายฝั่งของประเทศสองประเทศที่อยู่ห่างจากกันไม่เกิน 400 ไมล์ทะเล (740 กิโลเมตร) เมื่อเกิดการทับซ้อนกันขึ้น ก็ขึ้นอยู่กับการกำหนดพรมแดนทางทะเลที่แท้จริงของทั้งสองประเทศเอง โดยทั่วไปแล้ว ทุกจุดภายในพื้นที่ทับซ้อนมักจะเป็นสิทธิ์ของรัฐที่อยู่ใกล้ที่สุด
เขตเศรษฐกิจจำเพาะของรัฐเริ่มตั้งแต่ปลายของเขตน่านน้ำและลากออกไปเป็นระยะทาง 200 ไมล์ทะเลจากฐานชายฝั่ง และเขตเศรษฐกิจจำเพาะยังรวมไปถึงพื้นที่ที่อยู่ใกล้กัน รัฐยังมีสิทธิ์เหนือพื้นดินใต้ทะเลของสิ่งที่เรียกว่าไหล่ทวีปไปถึง 350 ไมล์ทะเล (648 กิโลเมตร) นับจากเส้นฐานชายฝั่ง ถัดจากเขตเศรษฐกิจจำเพาะออกไปอีก แต่พื้นที่ที่รวมด้วยนี้มิใช่ส่วนหนึ่งของเขตเศรษฐกิจจำเพาะ คำจำกัดความทางกฎหมายของไหล่ทวีป ไม่เหมือนกันกับความหมายทางภูมิศาสตร์โดยตรง เพราะมันยังรวมไปถึงส่วนทวีปที่นูนขึ้นและพื้นที่ลาดเอียง และพื้นดินใต้ทะเลภายในเขตเศรษฐกิจจำเพาะด้วย
