อบ ไชยวสุ (15 สิงหาคม พ.ศ. 2444 – 2 ตุลาคม พ.ศ. 2540) ครูสอนภาษาไทย นักหนังสือพิมพ์ นักเขียนเรื่องสั้นแนวชวนหัว เจ้าของนามปากกา ฮิวเมอริสต์ และ L.ก.ฮ. ได้รับการยกย่องเป็นผู้ใช้ภาษาไทยดีเด่น รางวัลพระเกี้ยวทองคำ และรับการเชิดชูเกียรติเป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ (หัสคดี) ประจำปีพุทธศักราช 2529
อบ ไชยวสุ เกิดที่บ้านตำบลคลองสำเหร่ ฝั่งธนบุรี เป็นบุตรคนโตในจำนวน 8 คนของหลวงรัตนเทพีพลารักษ์ (เชย) กับนางเที่ยง ไชยวสุ บิดาเคยรับราชการเป็นพระพี่เลี้ยงสมเด็จพระเจ้าลูกยาเธอ เจ้าฟ้ามหาวชิรุณหิศ จบการศึกษาจากโรงเรียนวัดชนะสงคราม โรงเรียนวัดราชบพิธ โรงเรียนเทพศิรินทร์ แล้วรับราชการเป็นครูสอนวิชาภาษาไทย จากนั้นทำงานเป็นบรรณาธิการ นักหนังสือพิมพ์ นักภาษาและนักประพันธ์ เป็นหนึ่งในผู้ร่วมก่อตั้งกลุ่มนักประพันธ์ชื่อคณะ “สุภาพบุรุษ” เมื่อประมาณปี พ.ศ. 2472 ออกหนังสือรายปักษ์ชื่อ “สุภาพบุรุษ” ร่วมกับ กุหลาบ สายประดิษฐ์ มาลัย ชูพินิจ โชติ แพร่พันธุ์
งานเขียนของอบ ไชยวสุ แบ่งได้เป็น 3 แนว คือเรื่องเชิงหรรษา เรื่องเกี่ยวกับภาษาไทย และเรื่องแปล โดยใช้นามปากกาแยกโดยเฉพาะสำหรับงานเขียนแต่ละประเภท คือ "อบ ไชยวสุ" ใช้เขียนเรื่องสั้น, "ฮิวเมอริสต์" ใช้เขียนเรื่องชวนหัว หัสคดี, "L.ก.ฮ." ใช้เขียนเพื่อสะกิด หยอกเย้าคนที่เขียนภาษาไทยอย่างผิดๆ (L.ก.ฮ. อ่านออกเสียงเหมือน "แอลกอฮอล์" เป็นการล้อเลียนตัวเอง) และ "นายฮูก สุราสิวดี" ใช้เขียนบทความเบาสมอง
ในวันเกิดครบรอบปีที่ 56 ตรงกับ พ.ศ. 2500 อบ ไชยวสุ ได้งดดื่มสุราอย่างเด็ดขาด ตามที่ได้ตั้งใจไว้ว่าจะถือศีลตั้งแต่ 25 พุทธศตวรรษ อบ ไชยวสุ ยังคงเขียนหนังสืออยู่ที่บ้านเรื่อยมา โดยเลิกงานประจำที่หนังสือพิมพ์ เพื่องดเว้นการสังสรรค์กับเพื่อนฝูง
ในปี พ.ศ 2529 ได้รับเกียรติยกย่องให้เป็นศิลปินแห่งชาติ สาขาวรรณศิลป์ (หัสคดี) อีกทั้งได้รับมอบพระเกี้ยวทองคำ จากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัยในฐานะเป็นผู้ทะนุบำรุงและเผยแพร่ความรู้ภาษาไทยดีเด่น ในปีเดียวกัน
ท่านได้หยุดงานเขียนเมื่ออายุ 90 ปี คงพักผ่อนอย่างสงบกับคุณสายใจคู่ชีวิตท่ามกลางลูกหลาน โดยรักษาศีล ฟังเทศน์ ฟังธรรม จากแถบบันทึกเสียงจนสิ้นอายุขัย
อบ ไชยวสุ เสียชีวิตเมื่อวันที่ 2 ตุลาคม พ.ศ. 2540 สิริอายุได้ 96 ปี 1 เดือน 17 วัน ได้รับพระราชทานเพลิงศพเมื่อวันที่ 12 ตุลาคม พ.ศ. 2541 ณ วัดมกุฏกษัตริยาราม
