อุทยานแห่งชาติไซออน (Zion National Park) เป็นอุทยานแห่งชาติทางตะวันตกเฉียงใต้ของสหรัฐอเมริกา ใกล้กับ Springdale รัฐยูทาห์ เมื่อ พ.ศ. 2452 ประธานาธิบดี William Howard Taft ได้ประกาศบริเวณนี้ให้เป็น National monument เพื่ออนุรักษ์พื้นที่หุบเขา ภายใต้ชื่อว่า Mukuntuweap National Monument ต่อมาใน พ.ศ. 2461 acting director จาก National Park Service ที่ก่อตั้งขึ้นใหม่ได้เปลี่ยนชื่ออุทยานเป็น Zion เนื่องจากชื่อเดิมไม่เป็นที่ไม่เป็นที่นิยมในท้องถิ่น Zion เป็นคำในภาษาฮิบรูโบราณ หมายถึง สถานที่หลบลี้ภัย ซึ่งชื่อนี้ได้รับการต้อนรับเชิงบวกมากขึ้นจากสาธารณชน ต่อมาเมื่อวันที่ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2462 United States Congress ได้ประกาศให้ monument แห่งนี้เป็นอุทยานแห่งชาติ จนกระทั่ง พ.ศ. 2480 Kolob section ได้ประกาศ Zion National Monument แยกต่างหากอย่างเป็นทางการ แต่ได้นำมาผนวกรวมเข้ากับอุทยานเมื่อ พ.ศ. 2499
อุทยานแห่งนี้มีพื้นที่ 593 ตร.กม. มีสถานที่สำคัญคือ หุบเขาไซออน ซึ่งยาว 15 กิโลเมตร และลึก 800 เมตร ตัดผ่าน Najavo Sandstone สีแดงโดยสาขาเหนือของแม่น้ำเวอร์จิน เนื่องจากตั้งอยู่ที่จุดเชื่อมต่อระหว่างที่ราบสูงโคโลราโด , Great Basin, และทะเลทราย Mojave อุทยานแห่งนี้จึงมีสภาพทางภูมิศาสตร์ที่เป็นเอกลักษณ์และมี Life zone ที่หลากหลาย ทำให้มีความหลากหลายของพืชและสัตว์สูงมาก โดยภายในอุทยานจะแบ่งออกเป็น 4 Life zones ได้แก่ ทะเลทราย, Riparian, Woodland และป่าสน มีนก 289 ชนิด สัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม 75 ชนิด (โดยมีค้างคาว 19 ชนิด) สัตว์เลื้อยคลาน 32 ชนิด และพืชอีกหลายชนิด โดยมีสัตว์เฉพาะถิ่นที่สำคัญคือ สิงโตภูเขา, Mule Deer, และนกอินทรีทอง รวมทั้งสัตว์ที่นำกลับเข้ามาสู่ถิ่นฐานอีกครั้งอย่าง California แร้งแคลิฟอร์เนีย และ Bighorn Sheep พืชที่พบได้ทั่วไปได้แก่ Cottonwood, Cactus, Datura, Juniper, Pine, Boxelder, Sagebrush, yucca , และ willows ชนิดต่างๆ
