อิ้นเสียง (16 พฤศจิกายน 1686 – 18 มิถุนายน 1730) เป็นเจ้าชายแมนจูในราชวงศ์ชิง และเป็นอ๋องพระมาลาเหล็กสายเหอซั่วอี๋ชินอ๋องพระองค์แรก
อิ้นเสียงเกิดในตระกูลแมนจูอ้ายซินเจว๋หลัว พระองค์เป็นพระโอรสองค์ที่22 ของจักรพรรดิคังซี แต่เป็นพระองค์ที่13 ที่เติบโตจนเป็นผู้ใหญ่ พระมารดาของพระองค์คือ พระมเหสีจิ้งหมิ่น สกุลจางเจีย ซึ่งเป็นธิดาของนายทหารชั้นสูงในกองธงขลิบเหลือง เมื่อพระชนมายุได้ 14 ชันษา พระมารดาของพระองค์สิ้นพระชนม์ จักรพรรดินีเซี่ยวกงเหรินจึงอบรมเลี้ยงดูพระองค์ต่อมา เนื่องจากพระองค์ทรงเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับการเลือกรัชทายาทของจักรพรรดิคังซี พระองค์จึงถูกพระบิดาสั่งคุมขังนานนับ10ปี
เมื่อองค์ชายอิ้นเจินขึ้นครองราชย์เป็นจักรพรรดิยงเจิ้ง อิ้นเสียงได้ถูกปล่อยตัวออกมาและได้เข้ารับราชการ จักรพรรดิยงเจิ้งได้เลื่อนฐานันดรศักดิ์ของพระองค์เป็น เหอซั่วอี๋เสียนชินอ๋อง อิ้นเสียงเป็นผู้สนับสนุนอย่างแข็งขันของจักรพรรดิยงเจิ้งและทำงานอย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อยเพื่อช่วยจักรพรรดิในการบริหารราชการ แม้จะทุกข์ทรมานจากสุขภาพที่ไม่ดี ในปี 1725 อิ้นเสียงถูกส่งไปดูแลปัญหาน้ำ รวมทั้งการควบคุมน้ำท่วมและการขนส่ง พระองค์ได้ประชวรจึงต้องเสด็จกลับเมืองหลวงปักกิ่งในเวลาต่อมา
อิ้นเสียงทรงสิ้นพระชนม์ด้วยพระโรคที่คล้ายกับหอบหืดและวัณโรคปอดในปี 1730 จักรพรรดิยงเจิ้งทรงเสียพระทัยอย่างมาก อิ้นเสียงทรงเป็นพระอนุชาที่ได้รับการอนุโลมไม่ต้องเปลี่ยนพระนามจาก อิ้น เป็น หยุน และฐานันดรศักดิ์ของพระองค์ยังได้ถูกบรรจุในอ๋องพระมาลาเหล็ก โอรสของพระองค์จึงได้สืบฐานันดรศักดิ์ต่อมา
