อิ้นถี (16 มกราคม ค.ศ. 1688 – 13 มกราคม ค.ศ. 1756) เป็นพระราชโอรสองค์ที่14ของจักรพรรดิคังซีที่ประสูติจากจักรพรรดินีเซี่ยวกงเหริน อีกทั้งเป็นพระอนุชาร่วมพระราชมารดากับจักรพรรดิยงเจิ้ง เมื่อจักรพรรดิยงเจิ้งขึ้นครองราชย์ได้ทรงให้พระเชษฐาและพระอนุชาเปลี่ยนพระนาม องค์ชายอิ้นถีจึงเปลี่ยนพระนามเป็นองค์ชายหยุ่นถี (??)
อิ้นถีเมื่อแรกประสูติมีพระนามว่าอิ้นเจิ้ง (??) เนื่องจากออกเสียงใกล้เคียงกับพระเชษฐาอิ้นเจิน จึงได้เปลี่ยนพระนามเป็นอิ้นถี (??) และเมื่อจักรพรรดิยงเจิ้งได้ครองราชย์ก็ทรงต้องเปลี่ยนพระนามเป็นหยุ่นถี (??) ถึงแม้พระองค์จะมีพระราชมารดาเดียวกับจักรพรรดิยงเจิ้ง แต่ทั้งสองพระองค์ก็ไม่ค่อยถูกกันนัก อีกทั้งอิ้นถียังอยู่ฝ่ายเดียวกับองค์ชายอิ้นซื่อซึ่งเป็นฝ่ายตรงข้ามกับจักรพรรดิยงเจิ้ง ทำให้พี่น้องคู่นี้มีเรื่องให้บาดหมางกันอยู่เสมอ
ในปี ค.ศ. 1718 หลังความพ่ายแพ้ของจักรวรรดิชิงในสงครามที่ทิเบต อิ้นถีได้รับแต่งตั้งจากจักรพรรดิคังซีเป็นแม่ทัพนำกำลังทหาร 300,000 คน เข้าสู่ทิเบต ทรงประสบความสำเร็จทำสงครามเป็นอย่างมาก จึงเกิดกระแสที่ว่าจักรพรรดิคังซีจะทรงแต่งตั้งอิ้นถีเป็นรัชทายาท แต่ในปี ค.ศ. 1722 จักรพรรดิคังซีสวรรคต ได้ทรงเขียนพระราชพินัยกรรมแต่งตั้งองค์ชายสี่อิ้นเจินเป็นรัชทายาท เมื่ออิ้นถีได้ทราบข่าวการสวรรคตของพระราชบิดา ก็ได้รีบเดินทางกลับปักกิ่ง อิ้นถีเมื่อถึงปักกิ่งได้แสดงอาการขัดขืนต่อจักรพรรดิยงเจิ้งและองค์จักรพรรดิเองก็ทรงไม่วางใจต่ออิ้นถี จึงมีรับสั่งให้กักตัวอิ้นถีไว้แต่ในวัง พร้อมทั้งปลดจากตำแหน่งแม่ทัพและตำแหน่งอ๋องด้วย จนจักรพรรดิยงเจิ้งสวรรคตในปี ค.ศ. 1735 จักรพรรดิเฉียนหลงได้มีรับสั่งปล่อยตัวอิ้นถีพร้อมคืนตำแหน่งอ๋อง อิ้นถีก็ทรงอยู่ในตำแหน่งสุนฉินจุ้นอ๋องจนสิ้นพระชนม์ในปี ค.ศ. 1756
