อาณาจักรพัลแฮ

เมื่ออาณาจักรโคกูรยอแตกใน พ.ศ. 1211 ในครั้งนั้นมีผู้คนกลุ่มต่าง ๆ เป็นจำนวนมากอพยพหลบหนีออกจากโคกูรยอไปอย่างกระจัดกระจายไปทุกทิศทุกทางไปอาศัยอยุ่อย่างกระจัดกระจายในที่ต่าง ๆ กระทั่งใน พ.ศ. 1239 ราชวงศ์ถังเกิดสงครามกับพวกคิตัน ซึ่งเป็นชนเผ่าเร่ร่อนกลุ่มหนึ่งที่มาตั้งหลักแหล่งอยู่ในแมนจูเรีย ช่วงเวลานั้นเองที่มีชาวโคกูรยอที่กระจัดกระจายไป ได้พยายามรวมตัวกันขึ้นใหม่เพื่อหมายไปตั้งถิ่นฐานเดิมในโคกูรยอ คนกลุ่มนี้นำโดย กอลโกล จุงซัง พาคนเหล่านี้กลับขึ้นไปยังดินแดนตอนเหนือ แต่ระหว่างทาง กอลโกล จุงวัง เกิดเสียชีวิตลง หน้าที่การนำต่อมาจึงเป็นของบุตรชายคือ แด โจยอง ผู้นำคนต่อไป จนกระทั่งถึงตอนเหนือของโคกูรยอเดิม แล้วตั้งถิ่นฐานใหม่ตรงบริเวณมณฑลจี้หลิน ของจีนในปัจจุบัน แล้วสร้างเมืองหลวงใหม่ขึ้น คือ เมืองดองเกียว แล้วเรียกแผ่นดินที่ปักหลักใหม่แห่งนี้ว่า อาณาจักรจิน โดยถือว่าเป็นอาณาจักรสืบต่ออาณาจักรโคกูรยอ

ในระหว่างนั้นจีนยังตกอยู่ในปัญหาความขัดแย้งทั้งภายในและภายนอก จึงปล่อยให้อาณาจักรแห่งนี้ตั้งตัวเติบโตขึ้นมาเรื่อย ๆ ในขณะเดียวกัน ชิลลาก็ไม่สามารถแผ่อิทธิพลขึ้นไปถึง เนื่องจากถ้านำทัพขึ้นไปก็อาจต้องสู้รบกับชนเผ่าเร่ร่อนเผ่าอื่น ๆ ที่อาศัยอยู่ในบริเวณนั้นด้วย อาจต้องเสียทีถูกอาณาจักรใหม่แห่งนี้ตีกลับมาได้ ในขณะที่อาณาจักรจินเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ นั้น ต่อมาราชวงศ์ถังได้พยายามจะให้อาณาจักรแห่งนี้เข้ามาเป็นเขตอำนาจของจีนเพื่อเป็นรัฐกันชนกับชนเผ่าเร่ร่อนทางเหนือ

ใพ.ศ. 1256 ราชวงศ์ถังจึงได้ประกาศให้อาณาจักรแห่งนี้เป็นมณฑลหนึ่งของจีน และเนื่องจากทำเลที่ตั้งอยู่ติดกับคาบสมุทรเหลียวตงของจีนที่ล้อมรอบทะเลป๋อไห่ จึงเรียกมณฑลนี้ว่ามณฑลป๋อไห่ แต่ชาวจินเองถือว่าตนเป็นอาณาจักรโดยสมบูรณ์ แด โจยอง ก็ดำรงสถานะเป็นกษัตริย์ของอาณาจักรแห่งนี้ ซึ่งจีนเองก็ยินยอมรับสถานะความเป็นกษัตริย์ของ แด โจยอง แต่ยังคงถือว่าเป็นเขตอำนาจของจีนอยู่เช่นนั้นและจากการที่จีนเรียกดินแดนนี้ว่าป๋อไห่ อาณาจักรแห่งนี้จึงถูกเรียกว่า พัลแฮ ซึ่งเป็นภาเกาหลีมากกว่าที่จะเรียกว่าอาณาจักรจิน

การล่มสลายของอาณาจักรพัลแฮเริ่มต้นขึ้นเมื่อเกิดสงครามครั้งใหญ่ระหว่างราชวงศ์เหลียว หรือพวกชนเผ่าคิตัน เข้าตีดินแดนของจีนสมัยปลายราชวงศ์ถัง ในพุทธศตวรรษที่ 15 อาณาจักรพัลแฮจึงต้องถูกตีไปด้วยเนื่องจากเป็นเขตอิทธิพลที่อยู่ใกล้ชิดติดกันระหว่างเขตดินแดนระหว่างจีนและคิตันในแมนจูเรีย ในพ.ศ. 1545 ราชวงศ์ถัง ถูกราชวงศ์เหลียวตีจนแตกออกเป็นแคว้นเล็กแคว้นน้อย และพวกคิตันก็ทำสงครามต่อเนื่องจนกระทั่งได้ครอบครองดินแดนทางตอนเหนือของจีนส่วนใหญ่ การทำสงครามยึดครองครั้งนี้ อาณาจักรพัลแฮก็ถูกยึดครองไปด้วยเช่นกัน ราชวงศ์เหลียวเข้าตีพัลแฮจนแตกใน พ.ศ. 1469 นับเป็นการสิ้นสุดอาณาจักรพัลแฮ แม้ในภายหลังราชวงศ์เหลียวได้ตั้งอาณาจักรใหม่ขึ้นแทน คือ อาณาจักรตงตาน เป็นอาณาจักรที่ก่อตั้งได้เพียง 10 ปี ในพ.ศ. 1479 ราชวงศ์เหลียวก็ควบคุมอาณาจักรตงตานมาเป็นส่วนหนึ่งของราชวงศ์เหลียว และประชาชนชาวพัลแฮรู้ว่าตนเองสืบเชื้อสายจากชาวชาวโคกูรยอ ไม่ใช้ชาวแมนจู จึงได้อพยพลงใต้ไปยังบริเวณอาณาจักรโคกูรยอเก่าแล้วสถาปนาอาณาจักรใหม่ขึ้นมาคืออาณาจักรฮูโกกูรยอหรืออาณาจักรโคกูรยอใหม่

ยุคก่อนประวัติศาสตร์  ยุคชึลมุน  ยุคมูมุนอาณาจักรโชซ็อนโบราณ 2333–108 BC  รัฐจิ้นก่อนสามก๊ก: 108–57 BC  พูยอ, อกจอ, ทงเย  สามฮั่น: มา, บย็อน, ชินสามก๊ก: 57 BC – 668 AD  อาณาจักรโคกูรยอ 37 BC – 668 AD  อาณาจักรแพ็กเจ 18 BC – 660 AD  อาณาจักรชิลลา 57 BC – 935 AD  คายา 42–562อาณาจักรเหนือใต้: 698–935  อาณาจักรรวมชิลลา 668–935  อาณาจักรพัลแฮ 698–926  สามอาณาจักรหลัง 892–935   อาณาจักรโคกูรยอใหม่, อาณาจักรแพ็กเจใหม่, อาณาจักรชิลลาราชวงศ์โครยอ 918–1392ราชวงศ์โชซ็อน 1392–1897จักรวรรดิเกาหลี 1897–1910ญี่ปุ่นปกครอง 1910–1945  รัฐบาลพลัดถิ่น 1919–1948การแบ่งเกาหลี 1945–1948เหนือ, ใต้ 1948–present  สงครามเกาหลี 1950–1953