อาณาจักรคายา

ยุคก่อนประวัติศาสตร์  ยุคชึลมุน  ยุคมูมุนอาณาจักรโชซ็อนโบราณ 2333–108 BC  รัฐจิ้นก่อนสามก๊ก: 108–57 BC  พูยอ, อกจอ, ทงเย  สามฮั่น: มา, บย็อน, ชินสามก๊ก: 57 BC – 668 AD  อาณาจักรโคกูรยอ 37 BC – 668 AD  อาณาจักรแพ็กเจ 18 BC – 660 AD  อาณาจักรชิลลา 57 BC – 935 AD  คายา 42–562อาณาจักรเหนือใต้: 698–935  อาณาจักรรวมชิลลา 668–935  อาณาจักรพัลแฮ 698–926  สามอาณาจักรหลัง 892–935   อาณาจักรโคกูรยอใหม่, อาณาจักรแพ็กเจใหม่, อาณาจักรชิลลาราชวงศ์โครยอ 918–1392ราชวงศ์โชซ็อน 1392–1897จักรวรรดิเกาหลี 1897–1910ญี่ปุ่นปกครอง 1910–1945  รัฐบาลพลัดถิ่น 1919–1948การแบ่งเกาหลี 1945–1948เหนือ, ใต้ 1948–present  สงครามเกาหลี 1950–1953

อาณาจักรคายา หรือ อาณาจักรกายา เป็นอาณาจักรโบราณในแถมลุ่มแม่น้ำนักดงบริเวณภาคใต้ของคาบสมุทรเกาหลี อาณาจักรคายาเป็นอาณาจักรหนึ่งที่ก่อตัวขึ้นจากการล่มสลายของอาณาจักรพยอนฮันประกอบไปด้วย 5 ราชวงศ์ คือ ราชวงศ์กึมควันคายา ราชวงศ์โกรยองคายา ราชวงศ์พีฮวาคายา ราชวงศ์อาราคายา และราชวงศ์ซองซันคายา ราชวงศกึมควันคายานั้นก่อตั้งโดยพระเจ้าซูโรและเป็นกษัตริย์พระองค์แรกแห่งกึมควันคายา และมีพระมเหสีคือ พระมเหสีฮอฮวางอ๊กที่เป็นองค์หญิงแห่งอินเดียที่เดินทางมายังคาบสมุทรเกาหลี เจริญรุ่งเรืองระหว่าง 42 ปีก่อนคริสตกาล - ค.ศ. 562 และภายหลังรวมเข้ากับอาณาจักรซิลลาเนื่องจากกษัตริย์และเชื้อพระวงศ์แห่งคายาเริ่มเกี่ยวดองทางสายเลือดกับราชวงศ์ซิลลา อาณาจักรคายาเป็นอาณาจักรเล็ก ๆ ที่มีวัฒนธรรมเอกลักษณ์เป็นของตนเอง และปัจจุบันได้ค้นพบหลักฐานมากมายเกี่ยวกับกษัตริย์อาณาจักรคายาบริเวณหลุมฝั่งพระศพในภาคใต้ของเกาหลีใต้