อักษรไว
ในพ.ศ. 2363 ดูอาลู บูเกเล แห่งจอนดู ไลบีเรีย ได้ประดิษฐ์อักษรสำหรับภาษาไว ซึ่งเป็นที่นิยมแพร่หลายในเวลาต่อมา คณะกรรมการจากมหาวิทยาลัยแห่งไลบีเรีย จัดมาตรฐานอักษรนี้ใน พ.ศ. 2505 พื้นฐานจากพยางค์: อักษรในอานาโตเลีย (คาเรีย ? ลิเชีย ? ลิเดีย ? ลูเวีย) ? รูปลิ่ม (ซูเมอร์ ? แอกแคด ? อีลาไมต์) ? ตงปา ? ตันกัท ? มายา ? อี้พื้นฐานจากอักษรจีน: คันจิ ? คีตัน ? อักษรจีน (ตัวเต็ม ? ตัวย่อ) ? จื๋อโนม ? จูร์เชน ? น่าซี ? สือดิบผู้จ่อง ? ฮันจา
อ่านบทความฉบับสมบูรณ์ได้ที่ http://th.wikipedia.org/wiki/อักษรไว
|
