อักษรพาร์เทียน
อักษรพาร์เทียน พัฒนามาจากอักษรอราเมอิก ในช่วงพ.ศ. 343 ใช้ในยุคพาร์เทียและซัสซาเนียในจักรวรรดิเปอร์เซีย จารึกใหม่สุดพบเมื่อ พ.ศ. 835 พื้นฐานจากพยางค์: อักษรในอานาโตเลีย (คาเรีย ? ลิเชีย ? ลิเดีย ? ลูเวีย) ? รูปลิ่ม (ซูเมอร์ ? แอกแคด ? อีลาไมต์) ? ตงปา ? ตันกัท ? มายา ? อี้พื้นฐานจากอักษรจีน: คันจิ ? คีตัน ? อักษรจีน (ตัวเต็ม ? ตัวย่อ) ? จื๋อโนม ? จูร์เชน ? น่าซี ? สือดิบผู้จ่อง ? ฮันจา
อ่านบทความฉบับสมบูรณ์ได้ที่ http://th.wikipedia.org/wiki/อักษรพาร์เทียน
|
