อักษรกลาโกลิติก
อักษรกลาโกลิติก (อังกฤษ: Glagolitic alphabet) ประดิษฐ์เมื่อราว พ.ศ. 1400 โดยมิชชันนารี เซนต์ ซีริลและเซนต์ มีโธดีอัส เพื่อใช้เขียนคัมภีร์ไบเบิลและงานทางศาสนาในบริเวณโมราเวียใหญ่ อาจพัฒนามาจากตัวเขียนของอักษรกรีก อักษรนี้อาจจะเป็นพื้นฐานของอักษรที่ใช้เขียนภาษาสลาโวนิกคริสตจักรโบราณต่อมาอักษรนี้ถูกแทนที่ด้วยอักษรซีริลลิก พื้นฐานจากพยางค์: อักษรในอานาโตเลีย (คาเรีย ? ลิเชีย ? ลิเดีย ? ลูเวีย) ? รูปลิ่ม (ซูเมอร์ ? แอกแคด ? อีลาไมต์) ? ตงปา ? ตันกัท ? มายา ? อี้พื้นฐานจากอักษรจีน: คันจิ ? คีตัน ? อักษรจีน (ตัวเต็ม ? ตัวย่อ) ? จื๋อโนม ? จูร์เชน ? น่าซี ? สือดิบผู้จ่อง ? ฮันจา
อ่านบทความฉบับสมบูรณ์ได้ที่ http://th.wikipedia.org/wiki/อักษรกลาโกลิติก
|
