หมู่เกาะรีวกีว (ญี่ปุ่น: ???? รีวกีวโชะโต ?; โอะกินะวะ: ????? รูชู) หรือ หมู่เกาะนันเซ (ญี่ปุ่น: ???? Nansei-shot? แปลตามตัวอักษรคือ หมู่เกาะตะวันตกเฉียงใต้ ?) เป็นหมู่เกาะยาวรูปโซ่ในแปซิฟิกตะวันตก อยู่สุดขอบทางตะวันออกของทะเลจีนตะวันออก และอยู่ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเกาะคีวชูในประเทศญี่ปุ่น จากประมาณปี ค.ศ. 1829 จนถึงกลางคริสต์ศตวรรษที่ 20 หมู่เกาะรีวกีวมีชื่อเรียกอื่นอีกคือ Luchu, Loochoo, หรือ Lewchew ซึ่งภาษาจีนกลางออกเสียงว่า Liuqiu หมู่เกาะวางทอดตัวยาวไปทางตะวันตกเฉียงใต้จากเกาะคีวชูของญี่ปุ่นไปถึงเกาะไต้หวัน
หมู่เกาะแบ่งการปกครองออกเป็นหมู่เกาะซะสึนัง (Satsunan Islands) ที่อยู่ทางเหนือเป็นของจังหวัดคะโงะชิมะ และรีวกีวโชะโต (Ry?ky? Shot?) ที่อยู่ทางใต้เป็นของจังหวัดโอะกินะวะของประเทศญี่ปุ่น เกาะโยะรง (Yoron) เป็นเกาะใต้สุดของหมู่เกาะซะสึนัง และ โยะนะกุนิ (Yonaguni) เป็นเกาะใต้สุดของหมู่เกาะรีวกีว เกาะขนาดใหญ่ที่สุดคือเกาะโอะกินะวะ (ญี่ปุ่น: ???? โอะกินะวะ-ฮนโต ?)
หมู่เกาะมีภูมิอากาศแบบถึ่งเขตร้อนซึ่งมีฤดูหนาวเย็นสบายและอากาศร้อนในฤดูร้อน มีหยาดน้ำฟ้าสูงมาก และรับผลกระทบจากฤดูฝนและไต้ฝุ่น
