สงครามอิตาลี หรือ มหาสงครามอิตาลี (อังกฤษ: Italian Wars หรือ Great Italian Wars หรือ Great Wars of Italy) เป็นสงครามที่เกิดขึ้นต่อเนื่องกันระหว่างปี ค.ศ. 1494 จนถึงปี ค.ศ. 1559 ผู้เข้าร่วมสงครามในช่วงต่างๆ ก็ได้แก่นครรัฐอิตาลี (Italian city-states) ต่างๆ ส่วนใหญ่, อาณาจักรพระสันตะปาปา รัฐสำคัญต่างๆ ในยุโรปตะวันตกที่รวมทั้งฝรั่งเศส, สเปน, จักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์, ราชอาณาจักรอังกฤษ และ ราชอาณาจักรสกอตแลนด์ นอกจากนั้นก็ยังรวมจักรวรรดิออตโตมัน
สาเหตุเบื้องต้นของสงครามเกิดจากความขัดแย้งระหว่างตระกูลต่างๆ ในการปกครองอาณาจักรดยุคแห่งมิลาน และ ราชอาณาจักรเนเปิลส์ แต่ความขัดแย้งก็บานปลายอย่างรวดเร็วจนกลายไปเป็นความขัดแย้งโดยทั่วไปในอำนาจการปกครองดินแดนต่างของผู้เกี่ยวข้อง และทวีความรุนแรงและความยุ่งเหยิงมากขึ้นฝ่ายต่างๆ ที่เข้าร่วมทำสัญญาสร้างพันธมิตรระหว่างกัน, ละเมิดข้อตกลงการเป็นพันธมิตร, สร้างพันธมิตรซ้อน และ เปลี่ยนข้าง ที่เกิดขึ้นอย่างสม่ำเสมอ
หลังจากสงครามลอมบาร์ดีระหว่างอาณาจักรดยุคแห่งมิลานและสาธารณรัฐเวนิสสิ้นสุดลงในปี ค.ศ. 1454 ตอนเหนือของอิตาลีก็ตกอยู่ในภาวะที่สงบสุขในระหว่างสมัยการปกครองของโคสิโม เดอ เมดิชิ และ ลอเรนโซ เดอ เมดิชิ ใน ฟลอเรนซ์ ยกเว้นก็แต่ระหว่างสงครามเฟอร์ราราระหว่างปี ค.ศ. 1482 ถึงปี ค.ศ. 1484 จนกระทั่งฝรั่งเศสเริ่มทำการขยายดินแดนเข้ามาทางตอนเหนือของอิตาลี ในช่วงนั้นสเปนก็ทำข้อตกลงกับฝรั่งเศสในสนธิสัญญาบาร์เซโลนาในปี ค.ศ. 1493 ว่าจะดำรงความเป็นกลางขณะที่ฝรั่งเศสดำเนินรุกรานอิตาลี เพื่อเป็นการแลกเปลี่ยนกับรูซียง และ แซร์ดาญ (Cerdagne) ที่ฝรั่งเศสมอบให้สเปน
