ศักยภาพของเซลล์ หรือ ศักย์ของเซลล์ (อังกฤษ: cell potency) หมายถึง ศักยภาพของเซลล์ที่จะพัฒนาไปเป็นซลล์ชนิดต่างๆได้
ตอติโพเทนซีเป็นความสามารถของเซลล์เดี่ยวที่จะสามารถแบ่งตัวและพัฒนาเป็นเซลล์ชนิดต่างๆของสิ่งมีชีวิตได้
โดยทั่วไป เซลล์ของสัตว์จะเสียตอติโพเทนซีได้เมื่อพัฒนาผ่านช่วงการพัฒนาเอ็มบริโอ (embryonic development) ในขณะที่ สิ่งมีชีวิตบางชนิดบางชนิด เซลล์จะยังสามารถฟื้นตอติโพเทนซีขึ้นมาได้ เช่น เซลล์ของพืช
การเกิดของมนุษย์นั้น จะเริ่มจากการปฏิสนธิระหว่างอสุจิและไข่ ทำให้เกิดเซลล์เดียวที่มีโตติโพเทนซี ที่เรียกว่าไซโกต หลังจากนั้นเซลล์นั้นก็จะแบ่งตัวออกเป็นหลายเซลล์ และจะพัฒนาไปเป็นเอนโดเดิร์ม, หรือ เมโซเดิร์ม, หรือ เอ็กโทเดิร์ม เพื่อพัฒนาต่อไป จนกระทั่งพัฒนาไปเป็น Inner cell mass หรือ outer trophoblast ของ Blastocyst แล้ว เซลล์ที่มีโตติโพเทนซีเหล่านั้นก็จะเริ่มกลายเป็นเซลล์เฉพาะ และเสียโตติโพเทนซีไป
งานวิจัยหนอนตัวกลม C. elegans (Caenorhabditis elegans) เผยว่า กลไกหลายๆอย่างในการควบคุมอาร์เอ็นเอ (RNA regulation) อาจมีส่วนสำคัญในการรักษาโตติโพเทนซีในพัฒนาการขั้นต่างๆของสิ่งมีชีวิตหลายๆชนิด
สำหรับวงการชีววิทยาของเซลล์ เพลอริโพเทนซี (Pluripotency) หมายถึง ศักยภาพของสเต็มเซลล์ ในการพัฒนาไปเป็น เอนโดเดิร์ม, หรือ เมโซเดิร์ม, หรือ เอ็กโทเดิร์ม ได้
