วัตถุพ้นดาวเนปจูน (อังกฤษ: Trans-Neptunian Object; TNO) คือวัตถุในระบบสุริยะที่โคจรรอบดวงอาทิตย์ในระยะที่ไกลกว่าวงโคจรเฉลี่ยของดาวเนปจูน สามารถแบ่งได้เป็น 3 กลุ่มใหญ่ๆ คือ แถบไคเปอร์ แถบจานกระจาย และเมฆออร์ต
วัตถุพ้นดาวเนปจูนชิ้นแรกที่มีการค้นพบ คือ ดาวพลูโต เมื่อปี ค.ศ. 1930 ในเวลาที่ค้นพบนั้นยังไม่ได้เรียกพลูโตว่าเป็นวัตถุพ้นดาวเนปจูน ดาวพลูโตถูกเรียกว่าเป็นดาวเคราะห์ดวงที่ 9 จวบจนเมื่อมีการจัดระดับดาวเคราะห์ใหม่ในปี ค.ศ. 2006
หลังจากการค้นพบครั้งแรกอีกนานถึง 60 ปี จึงได้ค้นพบวัตถุพ้นดาวเนปจูนชิ้นที่สอง คือ (15760) 1992 QB1 ในปี ค.ศ. 1992 (แต่ก่อนหน้านั้นมีการค้นพบ คารอน ดวงจันทร์ของดาวพลูโต ในปี ค.ศ. 1978) หลังจากนั้น มีวัตถุพ้นดาวเนปจูนได้รับการค้นพบแล้วกว่า 1,075 ชิ้น ซึ่งมีขนาด องค์ประกอบ และวงโคจรที่แตกต่างกัน
