ชีวประวัตินักบุญ (อังกฤษ: Hagiography) คือวรรณกรรมเกี่ยวกับประวัติชีวิตนักบุญหรือผู้นำคริสตจักร ส่วนคำว่า “hagiology” หมายถึง วิชาว่าด้วยชีวประวัตินักบุญ
ชีวประวัตินักบุญในศาสนาคริสต์เน้นประวัติชีวิตและการอัศจรรย์ของผู้ได้รับการประกาศเป็นนักบุญในคริสตจักรโรมันคาทอลิก แองกลิคันคอมมิวเนียน อีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์ และออเรียนทัลออร์ทอดอกซ์ ในศาสนาอื่น ๆ อาจมีวรรณกรรมในลักษณะเดียวกัน โดยรวบรวมชีวประวัติของผู้ศักดิ์สิทธิ์ในศาสนานั้น ๆ เช่น คัมภีร์อปทานในสุตตันตปิฎก
ชีวประวัตินักบุญเป็นวรรณกรรมลักษณะสำคัญในสมัยพันปีแรกของคริสต์ศาสนาซึ่งนอกจากจะเป็นชีวประวัติแล้วยังให้ข้อมูลทางประวัติศาสตร์และเป็นเรื่องที่ทำให้เกิดแรงบันดาลใจ ถ้าเป็นประวัติของนักบุญองค์เดียวก็เรียก “ชีวิต” หรือ “vita”
การเขียนประวัติชีวิตของนักบุญเริ่มในสมัยจักรวรรดิโรมันเป็นตำนานเกี่ยวกับนักบุญมรณสักขีในศาสนาคริสต์ ในคริสต์ศตวรรษที่ 4 ชีวประวัตินักบุญแบ่งเป็นสามประเภท:
ในยุโรปตะวันตก ชีวประวัตินักบุญเป็นศาสตร์สำคัญในการศึกษาประวัติศาสตร์ในสมัยกลาง ตำนานทองของจาโคบัส เด โวราจิเน (Jacobus de Voragine หรือ Jacopo da Varagine) รวบรวมชีวประวัตินักบุญสมัยกลางไว้มากโดยเน้นตำนานที่มีปาฏิหาริย์
