ราชวงศ์นันทะ หรือ จักรวรรดินันทะ (อังกฤษ: Nanda Dynasty) มีรากฐานมาจากแคว้นมคธของอินเดียที่รุ่งเรืองระหว่างศตวรรษที่ 5 จนถึง ศตวรรษที่ 4 ก่อนคริสต์ศักราช ในสมัยที่รุ่งเรืองที่สุดในรัชสมัยของพระเจ้าธนนันทะจักรวรรดินันทะมีอาณาบริเวณตั้งแต่รัฐพิหารและเบงกอลทางตะวันออกไปจนถึงแคว้นสินธุและบาลูจิสถานทางตะวันตก จักรวรรดินันทะต่อมาถูกพิชิตโดยพระเจ้าจันทรคุปต์เมารยะผู้ทรงก่อตั้งจักรวรรดิโมริยะ
พระเจ้ามหาปัทมานันทะทรงได้รับการกล่าวขานว่าทรงเป็นผู้ทำลายระบบกษัตริย์ (Kshatriya) ทั้งหมด พระองค์ทรงพิชิตราชวงศ์ต่างๆ และทรงขยายดินแดนจนกระทั่งถึงทางใต้ของเดคคาน และสิ้นพระชนม์เมื่อมีพระชนมายุได้ 88 พรรษา
ราชวงศ์นันทะผู้โค่นราชบัลลังก์ของราชวงศ์ศิศุนาคมีชาติกำเนิดที่ต่ำต้อย บางข้อมูลกล่าวว่าปัทมานันทะเป็นลูกของแม่ที่เป็นศูทร แต่บ้างก็ว่าเป็นลูกของช่างตัดผมกับโสเภณี
ศตวรรษที่ 6 ก่อน ค.ศ. ศตวรรษที่ 5 ก่อน ค.ศ. ศตวรรษที่ 4 ก่อน ค.ศ. ศตวรรษที่ 3 ก่อน ค.ศ. ศตวรรษที่ 2 ก่อน ค.ศ. ศตวรรษที่ 1 ก่อน ค.ศ. คริสต์ศตวรรษที่ 1 คริสต์ศตวรรษที่ 2 คริสต์ศตวรรษที่ 3 คริสต์ศตวรรษที่ 4 คริสต์ศตวรรษที่ 5 คริสต์ศตวรรษที่ 6 คริสต์ศตวรรษที่ 7 คริสต์ศตวรรษที่ 8 คริสต์ศตวรรษที่ 9 คริสต์ศตวรรษที่ 10 คริสต์ศตวรรษที่ 11
