รัฐมาร์เกรฟบรันเดนบูร์ก (อังกฤษ: Margraviate of Brandenburg, เยอรมัน: Markgrafschaft Brandenburg) เป็นอาณาจักรสำคัญของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ที่ก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1157 และสิ้นสุดลงในปี ค.ศ. 1806 อีกชื่อหนึ่งของอาณาจักรคือ “อาณาจักรชายแดนแห่งบรันเดนบูร์ก” (March of Brandenburg หรือ Mark Brandenburg) มีบทบาทสำคัญในประวัติศาสตร์ของเยอรมนี และยุโรปตอนกลาง
รัฐมาร์เกรฟบรันเดนบูร์กเกิดจากอาณาจักรชายแดนตอนเหนือ (Northern March) ที่ก่อตั้งโดยชนสลาฟเวนด์ (Wends) มาเกรฟผู้ปกครองอาณาจักรได้รับการเลื่อนฐานะขึ้นเป็นเจ้าชายผู้คัดเลือกโดยพระราชบัญญัติทอง ค.ศ. 1356 ผู้เป็นผู้มีสิทธิในการเลือกตั้งจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ ฉะนั้นบางครั้งจึงรู้จักกันในชื่อว่า “อาณาจักรเลือกตั้งแห่งบรันเดนบูร์ก” ด้วย (Electorate of Brandenburg หรือ Kurf?rstentum Brandenburg)
ในปี ค.ศ. 1415 ราชวงศ์โฮเฮนโซลเลิร์นก็ขึ้นมามีอำนาจปกครองบรันเดนบูร์ก บรันเดนบูร์กเจริญอำนาจขึ้นอย่างรวดเร็วระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 17 และในที่สุดก็ได้อาณาจักรดยุคแห่งปรัสเซีย เข้ามาอยู่ในครอบครอง บรันเดนบูร์ก-ปรัสเซียกลายมาเป็นต้นกำเนิดของราชอาณาจักรปรัสเซียที่กลายมาเป็นรัฐผู้นำของเยอรมนีระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 18 แม้ว่าตำแหน่งสูงสุดของผู้มีสิทธิเลือกตั้งคือตำแหน่ง “พระมหากษัตริย์แห่งปรัสเซีย” แต่อำนาจที่แท้จริงก็จำกัดอยู่ในบรันเดนบูร์ก และในเมืองหลวงเบอร์ลิน และพอทสดัม
แม้ว่ารัฐมาร์เกรฟบรันเดนบูร์กจะสิ้นสุดลงด้วยการยุบตัวของจักรวรรดิโรมันอันศักดิ์สิทธิ์ในปี ค.ศ. 1806 แต่ก็มาแทนด้วยจังหวัดบรันเดนบูร์กของปรัสเซียในปี ค.ศ. 1815 แม้ว่าจะเริ่มต้นด้วยการเพียงอาณาจักรเล็กๆ แต่ในที่สุดราชวงศ์โฮเฮนโซลเลิร์นก็สามารถนำไปสู่การรวมตัวของเยอรมนีและการก่อตั้งจักรวรรดิเยอรมนีได้ในที่สุด ในปี ค.ศ. 1871 ชื่อรัฐมาร์เกรฟบรันเดนบูร์กก็ยังคงใช้กันอย่างไม่เป็นทางการจนถึงทุกวันนี้ในการหมายถึงรัฐบรันเดนบูร์กในสหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี
