ซาบาห์ (มาเลย์: Sabah) เป็นรัฐที่มีเนื้อที่ใหญ่เป็นอันดับที่สองของประเทศมาเลเซีย เป็นที่รู้จักกันในชื่อ เนอเกอรีดีบาวะฮ์บายู (Negeri di bawah bayu) ซึ่งหมายถึง ดินแดนที่อยู่ใต้ลม ก่อนที่จะเข้าร่วมอยู่กับสหพันธรัฐมาเลเซียนั้น ซาบาห์เคยเป็นอาณานิคมของอังกฤษ มีชื่อว่านอร์ทบอร์เนียว (บอร์เนียวเหนือ)
ซาบาห์เป็นหนึ่งในสองรัฐของมาเลเซียบนเกาะบอร์เนียว ตั้งอยู่ทางภาคตะวันออกเฉียงเหนือของเกาะ มีขนาดเล็กกว่ารัฐซาราวัก ส่วนทางภาคกลางและภาคใต้ของเกาะเรียกว่ากาลิมันตันเป็นของประเทศอินโดนีเซีย เมืองหลวงของรัฐคือโกตากีนาบาลู เดิมมีชื่อว่า เจสเซลตัน (Jesselton)
ในช่วงแรกระบบการเมืองยังไม่ค่อนชัดเจนนัก จะเด่นเฉพาะพวกอิบัน และพวกที่อาศัยอยู่ตามชายฝั่งทะเล และได้รับอิทธิพลชองศาสนาอิสลามเข้ามาทำให้เริ่มมีระบบแบแผนในการดำเนินของกลุ่มที่รับมา ส่วนพวกที่อยุ่ตอนในนั้นก็ยังไม่มีการแบ่ง เป็นชนชั้นปกครอง ประชาชน และทาส การได้รับอิทธิพลจากรัฐบรูไน ซึ่งมีระบบการปกครองแบบมีสุลต่าน และการเข้ามาของชาติอาณานิคมหลังจากนั้นก็เกิดระบบการปกครองที่เริ่มชัดเจนขึ้น โดยอังกฤษได้ให้อำนาจ หัวหน้าของชุมชนปกครองอย่างอิสระ แต่ให้อยู่ภายใต้การดูแลของอังกฤษ
