ระเบิดไดนาไมต์

ไดนาไมต์ (อังกฤษ: Dynamite) เป็นวัตถุระเบิดที่มีอาศัยหลักการระเบิดของไนโตรกลีเซอรีน (nitroglycerin) โดยใช้ดินเบา (diatomaceous earth หรือ Kieselguhr) เป็นตัวดูดซับ

ไดนาไมต์เป็นผลงานการประดิษฐ์ของอัลเฟรด โนเบล นักเคมีและวิศวกรชาวสวีเดน เมื่อ พ.ศ. 2409 และได้จดสิทธิบัตรเมื่อปี พ.ศ. 2410 โดยปกติแล้วจะขายในเป็นแท่ง มีความยาวประมาณ 8 นิ้ว และเส้นผ่าศูนย์กลาง 1 นิ้ว (แต่ก็มีในขนาดอื่นๆ ด้วย) ไดนาไมต์ถือเป็นระเบิดที่มีอานุภาพสูง ซึ่งหมายความว่า ใช้การจุดประทุ (detonation) แทนที่จะเป็นการลุกไหม้ (deflagration)