มายบัค (Maybach; อ่านว่า ไมบาค) รถยนต์นั่งจากเยอรมัน บริษัทก่อตั้งโดย วิลเฮล์ม มายบัค และลูกชาย คาร์ล มายบัค รถยนต์ของมายบัคมีลักษณะเป็นรถยนต์หรูหราขนาดใหญ่ นอกจากนี้รถยนต์แล้ว มายบัคยังได้ผลิตเครื่องยนต์สำหรับอากาศยาน ให้แก่เรือเหาะ (Zeppelin) ปัจจุบันเดมเลอร์ เอจีเป็นเจ้าของเครื่องหมายการค้าของมายบัค โดยบริษัทตั้งอยู่ที่เมืองสตุตการ์ต เยอรมนี
ในระหว่างช่วง สงครามโลกครั้งที่ 2 มายบัคได้ผลิตรถยนต์และเครื่องยนต์สำหรับกองทัพเยอรมันเป็นส่วนใหญ่ ที่เป็นที่รู้จักได้แก่ แพนเซอร์ โฟร์ ไทเกอร์ วัน และ รถถังแพนเทอร์ ภายหลังสงคราม บริษัทยังคงได้ผลิตเครื่องยนต์ดีเซลสำหรับรถไฟ เช่น เครื่อง เยอรมัน วี200 และ บริติชเรล คลาส 52 ที่มีชื่อเสียง
ในปี พ.ศ. 2503 เดมเลอร์-เบนซ์ ได้ซื้อหุ้นส่วนใหญ่บริษัท และได้เปลี่ยนชื่อบริษัทเป็น Maybach Mercedes-Benz Motorenbau GmbH และในปี พ.ศ. 2512 ได้กลายมาเป็น MTU Friedrichshafen
มายบัคได้กลับมาสร้างรถยนต์หรูหราอีกครั้งหนึ่ง ภายใต้การดูแลของ เมอร์เซเดส-เบนซ์ โดยได้เริ่มออกมา 2 รุ่นได้แก่ มายบัค 57 และ มายบัค 62 มีลักษณะเหมือนกันแตกต่างกันตรงความยาวของตัวถังรถ รถมายบัคถือว่าเป็นรถในระดับหรูหรา ซึ่งราคาใกล้เคียงกับรถบริษัทอื่นเช่น เบนลีย์ หรือ โรลส์-รอยซ์ ในปี พ.ศ. 2548 มายบัคได้ออกรถยนต์รุ่น 57S มีลักษณะเป็นรถสปอร์ต โดยมีเครื่องยนต์ 6 ลิตร V12 เทอร์โบคู่ ผลิตแรงม้าได้สูงถึง 604 แรงม้า และ ทอร์กได้สูงถึง 737 ปอนด์/ฟุต
เมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2554 เมอร์เซเดส-เบนซ์ได้แถลงว่าจะยุติสายการผลิตรถยนต์มายบัค ในปี พ.ศ. 2556 เนื่องจากมียอดขายน้อยเมื่อเทียบกับโรลส์-รอยซ์
W2 เป็นเครื่อง 5.7 ลิตร หกสูบแถวเรียง สั่งทำโดย สปายเกอร์เท่านั้น และในช่วงก่อนสงครามโลกครั้งที่ 2 มายบัคได้ผลิตรถยนต์ประมาณ 1800 คัน
