มณฑลเฮย์หลงเจียง (จีนตัวย่อ: ????; จีนตัวเต็ม: ????)ชื่อย่อ เฮย (?)ชื่อ เฮยหลงเจียง มาจากชื่อแม่น้ำสายที่ใหญ่ที่สุดในมณฑล มีเมืองหลวงชื่อว่า ฮาร์บิน ซึ่งตั้งอยู่ในประเทศแมนจูกัว อดีตที่ประเทศถูกญี่ปุ่นเข้ายึดในปี พ.ศ. 2474 มณฑลเฮย์หลงเจียง มีประชากรประมาณ 39 ล้านคน มีเนื้อที่ 454,000 ตาราง ก.ม.
ทิศตะวันตกเฉียงเหนือและตะวันออกเฉียงใต้เป็นพื้นที่สูง ทิศตะวันออกเฉียงเหนือและตะวันตกเฉียงใต้เป็นพื้นที่ต่ำ ทรัพยากร มีพื้นที่ป่าปกคลุม 191,900 ตร.กม. เป็น 41.9 % ปริมาณสะสมและการผลิตป่าไม้เป็นอันดับ 1 ของจีน ยังมีพื้นที่ทุ่งหญ้า 43,300 ตร.กม.
เกษตรกรรม มีการผลิตธัญพืชที่สำคัญได้แก่ ถั่วเหลือง ข้าวสาลี ข้าวโพด มันฝรั่ง ข้าวเจ้า อุตสาหกรรม มณฑลเฮยหลงเจียงมีอุตสาหกรรมใหญ่ที่สุดในทวีปเอเชีย เป็นฐานสำคัญของอุตสาหกรรมพลังงานของจีน นอกจากถ่านหินแล้ว ยังมีพลังงานไฟฟ้าและแก๊ส สถานีไฟฟ้าขนาดเล็กและใหญ่ในมณฑลมีเกือบ 200 แห่ง สามารถผลิตกระแสไฟฟ้าสูงถึง 1,400 ล้านเมกกะวัตต์/ชั่วโมง
ทางรถไฟ มีทางรถไฟสายหลักถึง 60 สายในมณฑลเฮยหลงเจียง รวมกับเส้นทางย่อยมีความยาวทั้งสิ้นกว่า 5,300 กิโลเมตร โดยมีทางรถไฟสาย สุยเฟินเหอ - ฮาเอ่อร์บินหรือฮาร์บิน (ในมณฑลเฮยหลงเจียง)- หม่านโจวหลี่(ในเขตปกครองตนเองมองโกเลียใน) เป็น สะพานแผ่นดินใหญ่
การบินพลเรือน ปัจจุบันเฮยหลงเจียงเปิดเส้นทางบิน 58 เส้นทาง เป็นเส้นทางบินภายในประเทศ 51 เส้นทาง ระหว่างประเทศ 6 เส้นทาง และเป็นเส้นทางสายพิเศษ สนามบินฮาร์บินยังเป็น 1 ใน 8 สนามบินใหญ่ ของประเทศด้วย สามารถรองรับการเข้าออกของเครื่องบินโดยสารขนาดใหญ่ จากรัสเซีย และเมืองสำคัญ ในประเทศ อาทิ ปักกิ่ง เซี่ยงไฮ้ กว่างโจว(กวางเจา) เซิ่นหยัง ซีอัน อูหลู่มู่ฉี เป็นต้น
