ภาษาแอราเมอิก (อังกฤษ: Aramaic language) เป็นภาษาตระกูลเซมิติกที่มีความเป็นมายาวนานกว่า 3,000 ปืเป็นภาษากลางของบริเวณตะวันออกใกล้ในช่วง 157 ปีก่อนพุทธศักราชถึง พ.ศ. 1243 ก่อนจะถูกแทนที่ด้วยภาษาอาหรับ ภาษาแอราเมอิกโบราณเป็นภาษาหลักของจักรวรรดิเปอร์เซีย บาบิโลเนีย และอัสซีเรีย แพร่กระจายไปจนถึงกรีซและอินเดีย หลังจากพระเจ้าอเล็กซานเดอร์มหาราชทำลายจักรวรรดิเปอร์เซีย ภาษาแอราเมอิกกลายเป็นภาษาทางการของรัฐสำคัญๆในสมัยนั้น เมื่อมีการใช้พูดแพร่หลายจึงเกิดความแตกต่างเป็นสำเนียงตะวันตกและตะวันออก เป็นภาษาเริ่มต้นของหนังสือเกี่ยวกับคัมภีร์ไบเบิลของดาเนียลและเอซรา และเป็นภาษาหลักในทัลมุด เชื่อกันว่าภาษาแอราเมอิกเป็นภาษาแม่ของพระเยซู ภาษาแอราเมอิกใหม่ยังคงใช้พูดเป็นภาษาแม่ โดยเฉพาะในหมู่ชาวอัสซีเรีย
ภาษาแอราเมอิกเป็นภาษาสำคัญภาษาหนึ่งของชาวยิว ปรากฏในม้วนหนังสือแห่งทะเลสาบเดดซี ยังคงใช้ในพิธีสวดของชุมชนชาวคริสต์ในซีเรีย เลบานอน และอิรัก ยังคงใช้พูดโดยคนกลุ่มเล็กๆในอิหร่าน อาร์มีเนีย จอร์เจีย ซีเรีย และอิรัก โดยทั่วไปปัจจุบันเขียนด้วยอักษรซีเรียค แต่สามารถเขียนด้วยอักษรละติน อักษรฮีบรู และอักษรซีริลลิกได้
ภาษาแอราเมอิกอยู่ในตระกูลแอฟโฟร-เอเชียติก สาขาเซมิติก สาขาย่อยเซมิติกตะวันออกเฉียงเหนือ อยู่ในสาขาเดียวกับภาษาคานาอันไนต์และภาษาฮีบรู แต่ละสำเนียงของภาษาแอราเมอิกมีการออกเสียงต่างกันออกไป มีหน่วยพื้นฐานของเสียงต่างกันถึง 25 - 40 หน่วยเสียง โดยสำเนียงเก่าจะมีเสียงมากกว่าสำเนียงใหม่ ตัวอย่างเช่น การออกเสียงภาษาแอราเมอิกของชาวยิวจะไม่มีลำดับของพยัญชนะที่เน้นเสียง สำเนียงต่างๆมักเกิดจากจากการยืมคำและอิทธิพลของภาษาข้างเคียงเช่น ภาษาอาหรับ ภาษาเคิร์ด ภาษาอาเซอรีและภาษาตุรกี
รากศัพท์ในภาษาแอราเมอิกเป็นเช่นเดียวกับภาษากลุ่มเซมิติกทั่วไปคือเป็นรากศัพท์พยัญชนะสามตัว ซึ่งสื่อความหมายอย่างกว้าง เช่น k-t-b หมายถึงการเขียน เมื่อเพิ่มเสียงสระเข้าไประหว่างพยัญชนะจะได้ความหมายที่เปลี่ยนไป เช่น
คำนามแบ่งเป็นสองเพศคือบุรุษลึงค์และสตรีลึงค์ มีรูปเอกพจน์และพหูพจน์ รวมทั้งรูปทวิพจน์สำหรับนามที่ต้องอยู่เป็นคู่ ปัจจุบันนามทวิพจน์ค่อยๆหายไปจากภาษาแอราเมอิกสมัยใหม่ คำนามและคำคุณศัพท์มีสามสถานะ ซึ่งใกล้เคียงกับการกในภาษาอื่น สถานะสัมบูรณ์ เป็นรูปแบบพื้นฐานของคำนาม (เช่น, k????, 'ลายมือเขียน') สถานะโครงสร้างเป็นรุปแบบที่ใช้กับวลีแสดงความเป็นเจ้าของ (เช่น, k???a? malk??, ลายมือของพระราชินี) สถานะเน้นใช้เหมือนกับคำนำหน้านามในภาษาอังกฤษ (เช่น, k???t?, ลายมือเขียน (เน้น)) ภาษาแอราเมอิกไม่มีคำนำหน้านาม
คำกริยาในภาษาแอราเมอิก เมื่อมีการเปลี่ยนรูปรากศัพท์จะทำให้หน้าที่ของคำเปลี่ยนไป เช่น รูปถูกกระทำ (e?k?e?, มันถูกเขียน), การเน้นหนัก (katte?, เขาสั่งให้เขียน'ความหมายกว้างขึ้น (a?te?, เขาประพันธ์) หรือการรวมกันระหว่างหน้าที่ดังกล่าว มีสองกาลคือ กาลสมบูรณ์และกาลไม่สมบูรณ์ การเรียงประโยคโดยมากเป็นแบบกริยา-ประธาน-กรรม ภาษาแอราเมอิกในเปอร์เซียเรียงประโยคแบบ ประธาน-กรร-กริยา แบบเดียวกับภาษาอัคคาเดีย ซึ่งเป็นอิทธพลมาจากภาษาเปอร์เซีย
