ภาษาขาริโพลี หรือภาษาขาทิโพลี ภาษาขาทิ-โพลี หรือสำเนียงขารี (/ k???i? bo?li? /; ภาษาฮินดี: ???? ????; ภาษาอูรดู: ???? ????, ตรงตัว "สำเนียงยืนพื้น")เป็นสำเนียงของภาษาฮินดีมีผู้พูดทางตะวันตกของรัฐอุตรประเทศและเดลฮีในประเทศอินเดีย สำเนียงนี้เป็นสำเนียงมาตรฐานของภาษาอูรดูที่มีลักษณะทางภาษาศาสตร์ใกล้เคียงกับภาษาฮินดี
บริเวณที่เป็นแหล่งกำเนิดของภาษาขาริโพลีอยู่ทางตะวันตกของรัฐอุตรประเทศซึ่งเป็นสำเนียงชาวบ้านเมื่อก่อนพ.ศ. 2300 บริเวณนี้เป็นบริเวณชายขอบของวัฒนธรรมอิสลามทางตะวันตกและตะวันออกจากเดลฮีและลุคนาว วรรณกรรมในบริเวณนี้ได้รับอิทธิพลจากภาษาเปอร์เซีย ภาษาตุรกีและภาษาอาหรับ อิทธิพลเหล่านี้ทำให้สำเนียงขาริโพลีพัฒนาขึ้นมา
บริเวณรอบๆเดลฮีเป็นศูนย์กลางอำนาจในอินเดียเหนือทำให้สำเนียงนี้ได้รับการยอมรับเหนือกว่าสำเนียงอื่นๆของภาษาฮินดี ในช่วงพ.ศ. 2400 ก่อนหนานั้นสำเนียงอื่นๆเช่นภาษาพรัชและภาษาอวธีเป็นสำเนียงที่ใช้ในวรรณกรรม
วรรณคดียุคแรกๆดูได้จากผลงานของกานีร์และอานีร์ ขุสโร วรรณคดีที่มีพัฒนาการมากขึ้นพบในช่วงพ.ศ. 2300 ตัวอย่างเช่น Chand Chand Varnan ki Mahima เขียนโดย คันคภัตต์ (Gangabhatt) Yogavasshishtha เขียนโดยรามประสาท นิรันชนี (Ramprasad Niranjani) ในพ.ศ. 2353 บริษัทอีสต์อินเดียของอังกฤษจัดตั้งวิทยาลัยสำหรับการศึกษาขั้นสูงที่กัลกัตตา ชื่อวิทยาลัยฟอร์ต วิลเลียม (Fort William Collage) จอห์น บอร์ทวิก กลิคริสต์ (John Borthwick Glichrist) อธิการบดีมหาวิทยาลัยสนับสนุนให้อาจารย์เขียนผลงานด้วยภาษาถิ่น และมีงานบางส่วนเขียนด้วยภาษาขาริโพลี
ในยุคแรกๆ ภาษาขาริโพลีถูกมองว่าเป็นสำเนียงที่ไม่เหมาะกับการเขียนวรรณกรรม แต่เมื่อได้รับการสนับสนุนจากรัฐบาลจึงมีการใช้อย่างแพร่หลาย ในขณะที่สำเนียงที่เก่ากว่านี้เช่นภาษาพรัช ภาษาไมถิลี และภาษาอวธี มีการใช้น้อยลง
หลังจากอินเดียได้รับเอกราชเมื่อพ.ศ. 2490 สำเนียงขาริโพลีได้รับการยอมรับให้เป็นสำเนียงมาตรฐานของภาษาฮินดี ซึ่งเป็นภาษาที่ใช้ในรัฐบาลกลาง และมีการสอนให้กับชาวอินเดียทางใต้และตะวันออกที่ไม่ได้ใช้ภาษาฮินดีเป็นภาษาแม่
ภายใต้การสนับสนุนของรัฐบาลตั้งแต่ พ.ศ. 2493 มีการเปลี่ยนแปลงภาษาขาริโพลีหลายประการ การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่สุดคือการทำให้เป็นสันสกฤตด้วยการนำศัพท์จากภาษาสันสกฤตเข้ามาใช้มากขึ้น ด้วยเหตุผลคือ
รูปแบบที่ไม่ได้ทำให้เป็นสันสกฤตของภาษาขาริโพลีใช้ในภาพยนตร์ภาษาฮินดีและใช้เป็นส่วนใหญ่ในโทรทัศน์ เพลง การศึกษา และการสนทนาทั่วไปในอินเดียภาคเหนือ
