ภาพนิ่ง (อังกฤษ: Still life พหูพจน์ still lifes ) คืองานศิลปะที่มีเนื้อหาเป็นภาพของสิ่งที่ไม่มีชีวิตที่มักจะเป็นสิ่งที่พบรอบตัวที่อาจจะเป็นสิ่งธรรมชาติ (อาหาร, ดอกไม้, ไม้ขนาดเล็ก, หิน หรือ เปลือกหอย) หรือสิ่งที่ทำขึ้น (แก้วน้ำ, หนังสือ, แจกัน, เครื่องตกแต่งอัญมณี, เหรียญ หรืออื่นๆ) ในบรรยากาศที่จัดขึ้น การวาดภาพนิ่งมีมาตั้งแต่สมัยโบราณแต่มานิยมกันในศิลปะตะวันตกในคริสต์ศตวรรษที่ 17
ภาพนิ่งเปิดโอกาสให้ศิลปินมีโอกาสวางองค์ประกอบของภาพได้อย่างเต็มที่มากกว่าการเขียนภาพแบบอื่นๆ เช่นในจิตรกรรมภูมิทัศน์ หรือภาพเหมือน ภาพนิ่งโดยเฉพาะก่อนปี ค.ศ. 1700 มักจะเป็นภาพที่เกี่ยวกับศาสนาหรือเป็นอุปมานิทัศน์ที่เกี่ยวกับหัวเรื่องที่เขียน ภาพนิ่งสมัยใหม่แยกตัวจากการเป็นงานที่เป็นสองมิติมาเป็นสามมิติที่ใช้สื่อผสมที่อาจจะรวมทั้งวัตถุที่พบ, รูปถ่าย, คอมพิวเตอร์กราฟิก และวิดีโอและเสียง
