ภาคตะวันออกเฉียงใต้ของอังกฤษ

ภาคตะวันออกเฉียงใต้ของอังกฤษ (ภาษาอังกฤษ: South East England) เป็นหนึ่งในเก้าของภาคการปกครองของอังกฤษที่ก่อตั้งในปี ค.ศ. 1994 และรับเป็นส่วนหนึ่งของสถิติใน ปี ค.ศ. 1999 ภาคตะวันออกเฉียงใต้รวมมลฑลบาร์คเชอร์, บัคคิงแฮมเชอร์, อีสต์ซัสเซ็กซ์, แฮมป์เชอร์, ไอล์ออฟไวท์, เค้นท์, อ๊อกซฟอร์ดเชอร์, เซอร์รีย์ และเวสต์ซัสเซ็กซ์ คำที่ใช้กันโดยทั่วไปในการเรียกบริเวณนี้คือ “ตะวันออกเฉียงใต้” แต่ความหมายต่างกันออกไปมาก ภาคตะวันออกเฉียงใต้มีเนื้อที่ 19,096 ตารางกิโลเมตร ในปี ค.ศ. 2001 มีประชากรทั้งหมดประมาณ 8,000,550 คนโดยมีความหนาแน่นของประชากรเป็นจำนวน 419 ต่อหนึ่งตารางกิโลเมตร

ภาคตะวันออกเฉียงใต้ก็เช่นเดียวกับภาคอื่นยกเว้นนครลอนดอนและปริมณฑลที่ไม่มีผู้แทนที่ได้รับเลือกจากประชาชนและอำนาจส่วนกลาง ความพยายามในอันที่จะก่อตั้งรัฐบาลระดับภาคจากการเลือกตั้งที่เสนอโดยพรรคกรรมกรหลังจากการเลือกตั้งในปี ค.ศ. 1997 ไม่ประสบความสำเร็จ ศูนย์กลางของรัฐบาลอยู่ที่กิลด์ฟอร์ดเมืองที่ใหญ่ที่สุดในภาคโดยจำนวนประชากรคือเมืองไบรตันและโฮฟ แต่เมืองที่มีอิทธิพลต่อเศรษฐกิจของบริเวณนี้คือลอนดอน จุดที่สูงที่สุดอยู่ที่เนินวอลบรีในบาร์คเชอร์ที่สูง 297 เมตรจากระดับน้ำทะเล

ภาคของอังกฤษ: เกรตเตอร์ลอนดอน • เซาท์เวสต์อิงแลนด์ • เซาท์อีสต์อิงแลนด์ • นอร์ทเวสต์อิงแลนด์ • นอร์ทอีสต์อิงแลนด์ • ยอร์กเชอร์และฮัมเบอร์ • เวสต์มิดแลนส์ • อีสต์มิดแลนส์ •