พญาผายู (คำเมือง: ) เป็นกษัตริย์แห่งอาณาจักรล้านนา ปกครองในปี พ.ศ. 1879 - 1898 รวมการครองราชย์ 19 ปี ทรงเป็นพระราชโอรสในพญาคำฟู พระนามว่า เจ้าตายุ เนื่องจากพระราชบิดาได้ชิงราชบัลลังก์มาจากพญาแสนภู จึงทรงถูกพญาไชยสงครามพระเชษฐาปราบ และจองจำอยู่ในเมืองเชียงใหม่
ภายหลังจากพระราชบิดาถูกพญาไชยสงครามถอดจากราชสมบัติ พญาไชยสงครามได้สถาปนาเจ้าตายุ ขึ้นครองราชสมบัติเป็นพญาผายู เมื่อทรงครองราชย์แล้ว พระองค์ทรงย้ายราชธานีจากนครเชียงแสนที่พระราชบิดาย้ายไป กลับมายังนครเชียงใหม่อีกครั้ง
พญาผายูทรงเป็นกษัตริย์ที่ทรงอยู่ในทศพิธราชธรรม บ้านเมืองอยู่เย็นเป็นสุข พุทธศาสนรุ่งเรือง จนเสด็จสวรรคต พ.ศ. 1898 เมื่อพระชนมายุได้ 57 พรรษา เสนาอำมาตย์จึงพร้อมใจกันไปอัญเชิญเอาท้าวกือนา พระราชโอรสซึ่งไปครองเมืองเชียงแสนมาเป็นกษัตริย์สืบสันติวงศ์สืบต่อ
