วงศัพท์ ของบุคคล หมายถึงกลุ่มของคำในภาษาหนึ่ง ๆ อันเป็นที่คุ้นเคยต่อบุคคลนั้น วงศัพท์โดยปกติจะพัฒนาเพิ่มขึ้นตามอายุ และทำหน้าที่เป็นเครื่องมือพื้นฐานและมีประโยชน์ เพื่อการสื่อสารและการเรียนรู้ การได้วงศัพท์ที่กว้างขวางเป็นความท้าทายยิ่งใหญ่ที่สุดในการเรียนรู้ภาษาที่สอง
วงศัพท์ได้จำกัดความโดยสามัญว่าเป็น "คำทุกคำที่ปัจเจกบุคคลได้รู้และได้ใช้" อย่างไรก็ตาม การรู้ ถึงคำหนึ่ง ๆ ไม่ได้เป็นเรื่องง่ายเหมือนความสามารถที่จะรับรู้หรือใช้มัน มีแนวคิดหลายอย่างเกี่ยวกับความรู้ของคำที่ใช้วัดระดับความรู้ของคำ
ระดับความรู้ของคำที่แตกต่างกันบอกเป็นนัยถึง ความลึก ของความรู้ที่เพิ่มมากขึ้น แต่กระบวนการของมันซับซ้อนกว่านั้นมาก มีวิถีทางหลายด้านในการเรียนรู้คำหนึ่ง ๆ ซึ่งบางด้านไม่ได้เป็นลำดับชั้น ดังนั้นความรู้ที่ได้มาจึงไม่จำเป็นต้องเป็นไปตามการก้าวหน้าเชิงเส้นดังที่ได้กล่าวไว้ในระดับของความรู้ กรอบงานหลายกรอบงานเกี่ยวกับความรู้ของคำได้เสนอแนะขึ้นเพื่อเปลี่ยนมโนทัศน์ให้เป็นแนวคิดเชิงปฏิบัติการที่ดีกว่า หนึ่งในกรอบงานเช่นนั้นมีวิถีทางเก้าด้านดังต่อไปนี้
