นบี

นบี (อาหรับ: ???)? หมายถึง ศาสดาในศาสนาอิสลาม คำว่า นบี มาจากคำว่า นับบะอะ หรือ อัมบะอะ แปลว่า แจ้งข่าว ใช้หมายถึงการนำวจนะของพระเจ้ามาประกาศแก่มวลมนุษย์ คำว่านบีในศาสนาอิสลามจึงหมายถึงผู้เผยพระวจนะในศาสนายูดาห์และศาสนาคริสต์

คัมภีร์อัลกุรอานไม่ได้ระบุไว้ชัดเจนว่านบีและเราะซูลเหมือนหรือต่างกันอย่างไร บางครั้งมีการเรียกเราะซูลว่านบี บางคนจึงสันนิษฐานว่านบีและเราะซูลคือตำแหน่งเดียวกัน แต่นักวิชาการอิสลามบางท่านอธิบายว่านบีกับเราะซูลต่างกันที่นบีเป็นผู้ที่รับเทวโองการให้มาปฏิบัติหน้าที่เฉพาะ แต่เราะซูลคือผู้ที่อัลลอฮ์แต่งตั้งให้มาสั่งสอนมนุษย์โดยทั่วไป โดยนัยนี้นบีจัดเป็นเราะซูลประเภทหนึ่ง

แต่บางตำราก็อธิบายว่านบีคือผู้ที่ได้รับคำสั่งสอนจากอัลลอฮ์ แต่ไม่ได้ทรงอนุญาตให้นำไปเผยแพร่ แต่เราะซูลเป็นผู้ที่รับคำสั่งสอนแล้วทรงให้นำไปเผยแพร่ต่อ ผู้ที่เป็นเราะซูลจึงต้องเป็นนบีมาก่อน

ชาวมุสลิมเชื่อว่าอัลลอฮ์ได้ประทานนบีแก่ประชาชนทุกชนชาติ จึงมีนบีอยู่มากมาย นบีมุฮัมมัดกล่าวว่านบีมีอยู่ถึง 124,000 คน โดยนบีมุฮัมมัดเป็นนบีคนสุดท้าย คัมภีร์อัลกุรอานระบุชื่อของนบีไว้ 25 คน ดังนี้

เมื่อจะออกชื่อนบีเหล่านี้ ชาวมุสลิมจะขอพรอัลลอฮ์แก่ท่านด้วยการลงท้ายชื่อแต่ละท่านท่านว่า “อะลัยฮิสสลาม” แปลว่า ขอสันติจงมีแด่ท่าน ยกเว้นนบีมุฮัมมัดจะลงท้ายว่า “ศ็อลลัลลอฮุ อะลัยฮิ วะซัลลัม” แปลว่า ขออัลลอฮ์โปรดประทานเมตตาและสันติแก่ท่าน