ดอกเบี้ย (อังกฤษ: Interest) คือเงินที่ได้รับเพิ่มขึ้นจากการลงทุนโดยคำนวณเป็นอัตราร้อยละต่อปี ในทางเศรษฐศาสตร์ ดอกเบี้ยเป็นเครื่องควบคุมอัตราเงินเฟ้ออีกด้วย คือ เมื่อใดที่เกิดอัตราเงินเฟ้อขึ้น แสดงว่า มีปริมาณเงินในตลาด(หมายถึงเงินในมือประชาชน)จำนวนมาก และสินค้าจะราคาแพงขึ้น การขึ้นดอกเบี้ยทั้งเงินฝากและเงินกู้ ทำให้เงินได้ออกจากตลาดไป ปริมาณเงินจะลดลง เงินเฟ้อก็จะลดลง
เมื่อ A คือเงินรวมที่ได้รับ P คือเงินต้น r คืออัตราดอกเบี้ยต่อช่วงเวลา และ n คือจำนวนของระยะช่วงเวลา
ซึ่งสูตรนี้สามารถใช้ได้กับการคำนวณดอกเบี้ยเงินกู้ต่างๆ เช่น การกู้ซื้อบ้าน, กู้ซื้อรถ หรือบัตรเครดิต เป็นต้น
