ซัปโปะโระ (ญี่ปุ่น: ?? ซัปโปะโระ ?; ไอนุ: ?? ??? ??? ซัตโปโรเพต) เป็นศูนย์กลางของกิ่งจังหวัดอิชิกะริ ในจังหวัดฮกไกโด ประเทศญี่ปุ่น เป็นศูนย์กลางความเจริญของเกาะ และใหญ่เป็นอันดับ 5 ของประเทศ และเป็นหนึ่งในเมืองใหม่ที่สุดในญี่ปุ่น มีประชากรประมาณ 2 ล้านคน แต่เมื่อปี ค.ศ. 1857 (พ.ศ. 2400) มีประชากรยุคบุกเบิกเพียง 7 คน
ในช่วงต้นของยุคเมจิ ขณะนั้นเพิ่งเริ่มก่อตั้งเขตการปกครองฮกไกโด และซัปโปะโระถูกเลือกเป็นศูนย์กลางการจัดการและพัฒนา ตามคำแนะนำของผู้เชี่ยวชาญจากสหรัฐอเมริกา ทำให้ซัปโปะโระถูกสร้างขึ้นบนพื้นฐานแบบอเมริกาเหนือ จึงมีการสร้างระบบถนนแบบสี่เหลี่ยมผืนผ้า
ซัปโปะโระเคยเป็นสถานที่จัดการแข่งขัน โอลิมปิกฤดูหนาว 1972 โดยในปัจจุบันมีชื่อเสียงเป็นเมืองท่องเที่ยว ร้านบะหมี่ญี่ปุ่นหรือราเม็ง โรงเบียร์ซัปโปะโระ และเทศกาลหิมะซัปโปะโระที่จัดขึ้นทุกปีราวเดือนกุมภาพันธ์
สถานที่ท่องเที่ยวทางธรรมชาติของซัปโปะโระ คือภูเขา โมะอิวะ เป็นยอดเขาสูง 531 เมตร ที่เป็นจุดชมวิวของเมือง ที่เดินป่า ดูนก และลานสกี (Ski Jo)ในฤดูหนาว
ก่อนที่จะเป็นเขตการปกครอง พื้นที่บริเวณซัปโปะโระในขณะนั้นถูกเรียกว่า ที่ราบอิชิกะริ เป็นถิ่นที่อยู่อาศัยของชนพื้นเมืองในละแวกนั้น ที่เรียกว่า ชาวไอนุ จนกระทั่งปี ค.ศ. 1866 ในตอนปลายของยุคเอะโดะ ก็ได้มีการขุดคลองผ่านพื้นที่นี้ ซึ่งเป็นการเกื้อหนุนให้มีผู้คนเข้ามาตั้งถิ่นฐานในละแวกนี้มากขึ้น จนกลายเป็น หมู่บ้านซัปโปะโระ ซึ่งชื่อซัปโปะโระนั้น มาจากภาษาไอนุ ที่ว่า ซัต-โปโร-เพ็ต (ไอนุ: ?? ??? ???) ซึ่งมีความหมายว่า "แห้ง" หรือ "แม่น้ำสายใหญ่"
ค.ศ. 1868 เป็นปีที่ได้ยอมรับอย่างเป็นทางการ ว่าเป็นปีที่กำเนิดซัปโปะโระอย่างแท้จริง รัฐบาลสมเด็จพระจักรพรรดิเมจิได้ข้อสรุปว่า ศูนย์อำนวยการบริหารที่มีอยู่ของฮอกไกโด ซึ่งในขณะนั้นคือ เมืองท่า ฮะโกะดะเตะ อยู่ในที่ตั้งที่ไม่เหมาะสมป้องกันประเทศและการพัฒนาของเกาะ เป็นผลให้ที่ราบอิชิกะริถูกกำหนดให้เป็นศูนย์กลางของการบริหารเกาะฮกไกโด
ระหว่าง ค.ศ. 1870 - 1871 คุโระดะ คิโยะตะกะ รองประธานสำนักงานคณะกรรมการกำกับการพัฒนาฮกไกโด ได้เข้าหารัฐบาลสหรัฐอเมริกา ในการขอความช่วยเหลือด้านการพัฒนาดินแดน เป็นผลให้ ฮอเรซ แคปรอน รัฐมนตรีเกษตรกรรมแห่งสหรัฐอเมริกา ภายใต้ประธานาธิบดี ยูลิสซิส เอส. แกรนท์ ได้ถูกว่าจ้างโดยรัฐบาลญี่ปุ่น ให้ดำรงตำแหน่ง ที่ปรึกษาพิเศษคณะกรรมการพัฒนาฯ การก่อสร้างเมืองได้เริ่มขึ้น บริเวณรอบๆสวนสาธารณะโอโดริ ซึ่งปัจจุบันยังคงเป็นพื้นๆที่สีเขียวที่อยู่ใจกลางเมืองที่เจริญเติบโต โดยผังเมืองนั้น จะเป็นตารางสี่เหลี่ยมตามรูปแบบของอเมริกัน
การขยายตัวต่อเนื่องของชาวญี่ปุ่นที่เข้ามาในฮกไกโด ยังคงเป็นผลจากการย้ายถิ่นจากเกาะฮนชูไปทางใต้ บังเกิดความเจริญรุ่งเรืองแก่ฮกไกโดและโดยเฉพาะอย่างยิ่งเงินทุนได้ขยายตัวไปยังพื้นที่ที่เดิมคณะกรรมการพัฒนาฯเห็นว่าเป็นพื้นที่ไม่จำเป็นพัฒนา ซึ่งถูกยกเลิกใน ค.ศ. 1882 .
ค.ศ. 1880 พื้นที่ทั้งหมดของซัปโปะโระได้เปลี่ยนเป็น เขตซัปโปะโระ และมีเส้นทางรถไฟไปยังเทะมิยะ และ โอะตะรุ สองปีต่อมา (ค.ศ. 1882) มีการยกเลิกเมืองไคตะกุ ฮกไกโดถูกแบ่งออกเป็นสามจังหวัด คือ ฮะโกะดะเตะ, ซัปโปะโระ และ เนะมุโระ และในขณะที่พื้นที่ส่วนต่างๆของจังหวัดซัปโปะโระถูกยกเป็นอำเภอ แต่ตัวเมืองของซัปโปะโระยังคงเป็นเขตซัปโปะโระ
ค.ศ. 1886 จังหวัดซัปโปะโระ, ฮะโกะดะเตะ และ เนะมุโระถูกยกเลิก และศาลาว่าการเก่าฮกไกโด ซึ่งมีสถาปัตยกรรมแบบอเมริกันนีโอบารอค ได้ถูกสร้างขึ้นในปี ค.ศ. 1888
อำเภอซัปโปะโระนั้นได้บริหารงานเขตซัปโปะโระ จนกระทั่ง ค.ศ. 1899 เมื่อระบบใหม่มีการประกาศ หลังจากนั้น เขตซัปโปะโระก็ได้เป็นอิสระจากการบริหารของอำเภอซัปโปะโระ (มีสถานะสูงกว่าตำบล แต่ต่ำกว่าเมือง) ซึ่งในเกาะฮกไกโดเวลานั้น ฮะโกะดะเตะและโอะตะรุ ยังคงมีฐานะเป็นเพียงเขต
ซัปโปะโระจัดว่าเป็นหนึ่งในสถานที่ท่องเที่ยวยอดนิยมของญี่ปุ่นในปี ค.ศ. 2006 ด้วยจำนวนนักท่องเที่ยวกว่า 14,104,000 คน ซึ่งเป็นปีที่มีนักท่องเที่ยวมากที่สุดในประวัติศาสตร์
ซัปโปะโระขึ้นชื่อว่าเป็นแหล่งกำเนิดของ "มิโซะราเม็ง" และราเม็งหลากหลายชนิดของซัปโปะโระก็ยังเป็นที่แพร่หลาย นอกจากนี้ "ซุปแกงกะหรี่" พร้อมผักและเนื้อไก่ยังเป็นหนึ่งในความพิเศษในซัปโปะโระ ซึ่งในขณะนี้มีร้านซุปแกงกะหรี่มากมายตั้งอยู่ตามเมืองและตำบลต่างๆของฮกไกโด
ซัปโปะโระยังถูกกล่าวขานในเรื่องของอาหารทะเลที่มีความสดและรสชาติเยี่ยม อาทิ แซลมอน, เม่นทะเล, ปู ฯลฯ และยังมีการปลูกบลูเบอรี่และแตงโมที่หลากสายพันธุ์
ในเดือนกุมภาพันธ์ของทุกปี จะมีเทศกาลหิมะซัปโปะโระ ซึ่งเป็นเทศกาลที่มีชื่อเสียงมากของซัปโปะโระ ในบริเวณสวนสาธารณะโอะโดะริ, บางส่วนของซุซุกิโนะ (เทศกาลน้ำแข็งซุซุกิโนะ) ,บางส่วนของมะโกะมะไนในในเขตมินะมิ ซึ่งรูปปิ้นหิมะและรูปแกะสลักน้ำแข็งส่วนใหญ่ในเทศกาลฯถูกสรรค์สร้างโดยกองกำลังป้องกันตนเองภาคพื้นดินญี่ปุ่น
เดือนมิถุนายน ของทุกปี จะมีเทศกาลโยะซะโกะอิ โซะรัง จัดขึ้นภายในใจกลางสวนสาธารณะโอะโดะริ และถนนสู่ซุซุกิโนะ ภายในเทศกาลนี้จะมีทีมนักเต้นรำจำนวนมากที่สวมเครื่องแต่งกายแบบ จะพิเศษเต้นรำไปกับทำนองเพลงแบบดั้งเดิมของญี่ปุ่น คือ โซรังบุชิ ในปี ค.ศ. 2006 เทศกาลนี้มีทีมเข้าร่วมกว่า 350 ทีมด้วยจำนวนนักเต้นรำกว่า 45,000 คน
