จังหวัดอิบะระกิ (ญี่ปุ่น: ??? Ibaraki-ken ?) ตั้งอยู่บริเวณภาคคันโตของญี่ปุ่น มีเมืองหลวงอยู่ที่เมืองมิโตะ
จังหวัดอิบารากิตั้งอยู่ทางตอนเหนือของเขตคันโตและมีอาณาเขตครอบคลุมพื้นที่กลางของหมู่เกาะญี่ปุ่น ระยะทางจากจังหวัด อิบารากิถึงเมืองหลวงโตเกียวอยู่ระหว่าง 30 ถึง 150 กม. (100 กม. จากมิโตะ เมืองหลวงของจังหวัดอิบารากิ) และ 40 กม. จากสนามบินนานาชาตินาริตะถึงเมืองวิทยาศาสตร์ทสึคุบะ (Tsukuba Science City)
จังหวัดอิบารากิมีพื้นที่ 6,093 ตารางกิโลเมตร กว้างใหญ่เป็นลำดับที่ 24 ของประเทศ ด้วยเหตุที่พื้นที่ของจังหวัดอิบารากิส่วนใหญ่เป็นพื้นที่ราบ พื้นที่ร้อยละ 64 (3,913 กม.) จึงเหมาะสำหรับเป็นที่อยู่อาศัย
บริเวณภาคเหนือและตะวันตกเฉียงเหนือของจังหวัดอิบารากิ เป็นที่ตั้งของเทือกเขายามิโซะ เทือกเขาทากะ และเทือกเขาคุจิ ซึ่ง ทอดยาวจากเหนือมาใต้ เทือกเขาคุจิและเทือกเขาทากะตั้งอยู่บริเวณปลายด้านใต้ของเขตภูเขาอบุคุมะ แม่น้ำยามาดะ แม่น้ำ ซาโตะ แม่น้ำคุจิ และแม่น้ำนากะ ไหลผ่านบริเวณพื้นที่ราบลุ่มที่เป็นแอ่ง เทือกเขายามิโซะเริ่มต้นจากภูเขายามิโซะ ซึ่งเป็นภูเขา ที่สูงที่สุดในจังหวัด (1,022 ม.) กั้นพรมแดนทางตะวันตกเฉียงเหนือและทอดยาวไปทางใต้กั้นพรมแดนระหว่างจังหวัดอิบารากิกับจังหวัดโตชิกิ ต่อด้วยภูเขาคาบะและภูเขาทสึคุบะ ส่วนเทือกเขาทากะประกอบด้วยภูเขาฮานาโซโนะ ภูเขาคามิเนะ และภูเขา ทากาซุสุ
พื้นที่ราบโจโซ ซึ่งเป็นส่วนหนึ่งของพื้นที่ราบคันโต ครอบคลุมพื้นที่ภาคกลางและพื้นที่ภาคตะวันตกเฉียงใต้ของจังหวัด แม่น้ำโคคาอิและแม่น้ำคินุไหลลงไปทางใต้ผ่านพื้นที่ราบโจโซไปบรรจบกันกลายเป็นแม่น้ำโทเนะ บริเวณแม่น้ำโทเนะถือเป็นพื้นที่ราบลุ่มแม่น้ำที่ใหญ่ที่สุด จากนั้นแม่น้ำโทเนะจะไหลลงสู่มหาสมุทรแปซิฟิค
พื้นที่ทางตะวันออกเฉียงใต้เป็นที่ตั้งของทะเลสาบที่ใหญ่ที่สุดในญี่ปุ่น คือ ทะเลสาบคาสุมิกาอุระ และทะเลสาบคิตาอุระ
ในปี 1947 ประชากรที่อาศัยอยู่ในจังหวัดอิบารากิมีเพียง 2 ล้านคน แต่ตั้งแต่ปี 1966 จำนวนประชากรได้เพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่อง และในปี 2014 ด้วยจำนวนประชากรประมาณ 2.93 ล้านคน ทำให้จังหวัดอิบารากิมีจำนวนประชากรอยู่ในลำดับที่ 11 จากจำนวนประชากรทั้งหมดของประเทศที่มีอยู่ 127 ล้านคน
