หล่าวกาย (เวียดนาม: L?o Cai) เป็นจังหวัดในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศเวียดนามซึ่งมีลักษณะภูมิประเทศเป็นภูเขา ติดกับมณฑลยูนนานของประเทศจีน จังหวัดครอบคลุมพื้นที่ 6,383.9 ตารางกิโลเมตร และมีประชากรประมาณ 602,300 คน ณ พ.ศ. 2551
หล่าวกายและซาปาเป็นสองเมืองสำคัญในจังหวัดบริเวณชายแดนกับประเทศจีน เมืองแรกเป็นที่รู้จักกันดีในฐานะจุดทำการค้าที่สำคัญ ส่วนเมืองหลังเป็นเมืองภูเขาที่มีชื่อเสียงด้านการท่องเที่ยวในภาคตะวันตกเฉียงเหนือของประเทศ หล่าวกายยังเป็นเมืองหลักของจังหวัดหล่าวกาย และมีชายแดนติดกับเมืองเหอโข่วในมณฑลยูนนานของจีน เมืองชายแดนแห่งนี้ถูกปิดหลังจากเวียดนามทำสงครามกับจีนใน พ.ศ. 2522 ตั้งแต่เปิดใหม่ใน พ.ศ. 2536 ก็ได้กลายเป็นศูนย์กลางการท่องเที่ยวที่สำคัญระหว่างฮานอย ซาปา และคุนหมิง (จีน) และเป็นที่รู้จักในฐานะ "ราชินีแห่งภูเขา"
จังหวัดหล่าวกายเต็มไปด้วยสถานที่ทางประวัติศาสตร์ ถ้ำธรรมชาติ และผลิตภัณฑ์ทางการเกษตร เช่น พลัมจากอำเภอบั๊กห่า
ในการสำรวจพื้นที่ในปี พ.ศ. 2472 พบว่าพืชและสัตว์ที่บันทึกโดยนักชีววิทยาชาวฝรั่งเศส (ซึ่งติดตามทีโอดอร์ โรสเวลต์) เป็นสิ่งมีชีวิตเฉพาะถิ่นของภาคเหนือของเวียดนาม
