จักรวรรดิแอกแคด (อังกฤษ: Akkadian Empire) เป็นจักรวรรดิในสมัยโบราณมีเมืองศูนย์กลางอยู่ที่เมืองแอกแคด ตั้งอยู่บริเวณดินแดนเมโสโปเตเมีย หรือประเทศอิรักในปัจจุบัน ประชาชนในจักรวรรดิทั้งหมดพูดภาษาเดียวกัน และอยู่ภายใต้กฎหมายเดียวกัน
จักรวรรดิแอกแคดเจริญถึงจุดสูงสุดทางการเมืองในระหว่าง 2,400 ถึง 2,200 ก่อนคริสต์ศักราช โดยนำของ ซาร์กอน แห่งแอกแคด (2334-2279 ก่อนคริสต์ศักราช) ภายใต้ซาร์กอน
หลังจากการล่มสลายของจักรวรรดิแอกแคด ประชาชนชาวแอกแคดและเมโสโปเตเมียจึงได้รวมกันก่อตั้งอาณาจักรอัสซีเรียในภาคเหนือ และอาณาจักรบาบิโลเนียในภาคใต้
