สมเด็จพระจักรพรรดิกุบไล ข่าน (อังกฤษ: Kublai Khan) หรือ จักรพรรดิซื่อจูหวางตี้ หรือ จักรพรรดิซีโจ๊วฮ่องเต้ (23 กันยายน พ.ศ. 1758-1837 (ค.ศ. 1215-1294)) เป็นข่านหรือจักรพรรดิของมองโกล เป็นจักรพรรดิองค์แรกของราชวงศ์หยวนแห่งประเทศจีน
กุบไลข่านเป็นพระราชนัดดาในจักรพรรดิเจงกีส ข่าน พระองค์ขึ้นเป็นจักรพรรดิแห่งจักรวรรดิมองโกลเมื่อ พ.ศ. 1803 (ค.ศ. 1260) และสถาปนาราชวงศ์หยวนเมื่อ พ.ศ. 1822 (ค.ศ. 1279)
จักรวรรดิมองโกลที่เจงกีสข่านสร้างไว้ขึ้นถึงจุดสูงสุดในสมัยของกุบไล ข่าน เมื่อกุบไล ข่านสามารถเอาชนะราชวงศ์ซ่งของจีน และยึดครองกรุงปักกิ่ง ปกครองประเทศจีน กุบไลข่านยังตีได้ดินแดนต้าหลี่ (Dali - ในมณฑลยูนนานในปัจจุบัน) และเกาหลี นอกจากนี้ยังได้พยายามยึดครองดินแดนนิฮง (ญี่ปุ่น ในปัจจุบัน ) และดินแดนหนานหยาง (ดินแดนแหลมสุวรรณภูมิ) ประกอบด้วย พม่า, เวียดนาม และอินโดนีเซีย แต่ไม่ประสบความสำเร็จ
ในยุคสมัยของกุบไล ข่าน มีนักเดินทางชาวตะวันตกมากมายเดินทางมาถึงดินแดนจีนของกุบไล ข่าน นักเดินทางที่มีชื่อเสียงคือ มาร์โคโปโล
ซื่อจู (กุบไล ข่าน) ? เฉินจง (เตมูร์ ข่าน) ? หวู่จง (คูลุก ข่าน) ? เหรินจง (อายูบาร์ดา ข่าน) ? อิงจง (จีจิน ข่าน) ? ไท่ติง (เยซุน เตมูร์ ข่าน) ? เทียนซุน (ราจิบาก ข่าน) ? เหวินจง (จายาตู ข่าน) ? หมิงจง (คูบุกตู ข่าน) ? เหวินจง (ครั้งที่ 2) ? หนิงจง (รินชินบาล ข่าน) ? ฮุ่ยจง (อูคานตู ข่าน)