คันโต (ญี่ปุ่น: ?? Kant? ?) เป็นภูมิภาคของประเทศญี่ปุ่นบนเกาะฮนชู ในภาคคันโตประกอบด้วย 7 จังหวัด ได้แก่ จังหวัดกุมมะ, คะนะงะวะ, ชิบะ, ไซตะมะ, โตเกียว, โทะชิงิ และ อิบะระกิ คันโตมีขนาดประมาณ 32,423.85 ตารางกิโลเมตร ลักษณะเป็นที่ราบลุ่มประมาณร้อยละ 40 และที่เหลือมีลักษณะเป็นภูเขา ภาคคันโตมีประชากรประมาณ 41,487,171 คน (วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2548)อัตราความหนาแน่น 1,279.53 คน/ตารางกิโลเมตร
คันโตเป็นดินแดนแห่งพื้นที่ราบลุ่มที่ใหญ่ที่สุดของญี่ปุ่น ทำให้เป็นพื้นที่ที่มีประชากรหนาแน่นที่สุด คือ 39.6 ล้านคน กล่าวคือ 15,600 คนต่อตารางกิโลเมตร เป็นที่ตั้งของกรุงโตเกียว เมืองหลวงของประเทศ ซึ่งเป็นที่ตั้งของพระราชวังอิมพิเรียล ที่ประทับของพระมหาจักรพรรดิ เป็นศูนย์กลางของหน่วยงานรัฐบาล ธุรกิจ สถาบันการศึกษา รวมทั้งสิ่งบันเทิงและความทันสมัยต่าง ๆ แต่เนื่องจากที่ดินและที่พักอาศัยในกรุงโตเกียวมีราคาแพงมาก ผู้คนส่วนใหญ่จึงพักอาศัยอยู่บริเวณชานเมืองหรือจังหวัดใกล้เคียงเช่น คะนะกะวะ ชิบะ ไซตะมะ แล้วเดินทางโดยรถไฟเข้ามาทำงานหรือเรียนที่โตเกียว นอกจากกรุงโตเกียวแล้ว เมืองโยะโกะฮะมะ ซึ่งเป็นเมืองท่าที่สำคัญ เนื่องจากมีท่าเรือพาณิชย์นานาชาติที่ใหญ่ที่สุดในภูมิภาคตะวันออกไกล ก็อยู่ในภูมิภาคนี้เช่นกัน บริเวณชายฝั่งของอ่าวโตเกียว เป็นที่ตั้งของเขตอุตสาหกรรม อันได้แก่โรงงานผลิตเหล็ก ต่อเรือ ปิโตรเลียม เครื่องใช้ไฟฟ้า ในส่วนที่เป็นที่ราบลุ่มแม่น้ำบางแห่ง เป็นแหล่งเกษตรกรรม ทุ่งนา เพาะปลูกพืชผัก ผลไม้ ฟาร์มสุกร และฟาร์มโคนม ฤดูร้อนในแถบคันโต ค่อนข้างร้อนชื้นและเหนอะหนะ ฤดูหนาวอากาศเย็น มีหิมะตกบางเบา ทางตอนใต้ของโยะโกะฮะมะ อากาศอบอุ่น
