ครึ่งชีวิต (t?) (อังกฤษ: Half-life) คือ เวลาที่สารกัมมันตรังสีใช้ในการสลายตัวเหลือครึ่งหนึ่งของที่มีอยู่เดิม มันมักจะถูกใช้เพื่ออธิบายคุณสมบัติของการสลายตัวของสารกัมมันตรังสี, แต่อาจจะใช้เพื่ออธิบายปริมาณใด ๆ ก็ตามที่มีสลายตัวแบบเอ็กโพเนนเชียลด้วย
จุดกำเนิดของคำศัพท์คำนี้, ได้ระบุไว้ว่า เออเนสต์ รัทเธอร์ฟอร์ด (Ernest Rutherford) ได้ค้นพบหลักการนี้ในปี 1907, เรียกว่า "ช่วงเวลาครึ่งชีวิต" (half-life period) ซึ่งได้ถูกย่อให้สั้นลงไปเหลือเป็น "ครึ่งชีวิต" (half-life) ในช่วงต้นทศวรรษปี 1950