การแบ่งเขตการปกครองของอังกฤษ

เขตการปกครองของประเทศอังกฤษ มีสี่ระดับและแต่ละในระดับก็ยังแบ่งย่อยเป็นลักษณะต่าง ๆ จุดประสงค์ของการแบ่งระดับก็เพื่อใช้ในการบริหารของรัฐบาลท้องถิ่นในอังกฤษ

หน่วยการปกครองบางหน่วยก็รวมการปกครองสองระดับเข้าด้วยกันเช่นเขตเกรเทอร์ลอนดอนที่เป็นทั้งการปกครองระดับภาคและระดับเทศมณฑล

ระดับภาคเป็นระดับการปกครองท้องถิ่นระดับสูงที่สุดที่แบ่งออกเป็นเก้าภาคแต่ละภาคก็รวมหลายเทศมณฑลเข้าด้วยกัน การปกครองระดับภาคก่อตั้งขึ้นเมื่อ ค.ศ. 1994 และตั้งแต่การเลือกตั้งของรัฐสภาแห่งยุโรป (European Parliament) ในปี ค.ศ. 1999 ภาคก็ใช้เป็นเขตการเลือกตั้งผู้แทนของอังกฤษเพื่อนั่งในรัฐสภาแห่งยุโรปด้วย ภาคทุกภาคมีฐานะเท่าเทียมกันแต่เกรเทอร์ลอนดอน ในฐานะ “ภาค” เป็นหน่วยบริหารเดียวที่มีอำนาจมากกว่าในรูปของการมีนายกเทศมนตรีที่ได้มาจากการเลือกตั้งและหน่วยงานเกรเทอร์ลอนดอน (Greater London Authority) นอกจากนั้นแต่ละภาคยังมีขนาดแตกต่างกันทั้งทางเนื้อที่และจำนวนประชากร

ในด้านการบริหารระดับเทศมณฑลแบ่งเป็นการปกครองสองระดับ (two-tier) และการปกครองระดับเดียว (single-tier) ระดับที่สูงกว่าของการปกครองสองระดับคือ “มณฑล”

ในด้านนอกเหนือไปจากการบริหารแล้วอังกฤษแบ่งมณฑลออกเป็นที่รู้จักกันว่า “มณฑลผู้แทนพระองค์” ซึ่งไม่ใช่ชื่อที่เป็นทางการ มณฑลผู้แทนพระองค์แต่ละมณฑลตาม พระราชบัญญัติมณฑลผู้แทนพระองค์ ค.ศ. 1997 (Lieutenancies Act 1997) มีผู้บริหารมณฑลแทนพระองค์ (Lord Lieutenant) ผู้ที่ในประวัติศาสตร์เป็นผู้แทนพระมหากษัตริย์ในมณฑลนั้น มณฑลผู้แทนพระองค์มักจะแตกต่างจากมณฑลบริหารตรงที่เป็นมณฑลที่รวมเขตการปกครองรัฐบาลท้องถิ่นระดับเดียวที่ครอบคลุมอังกฤษทั้งหมด มณฑลผู้แทนพระองค์มักจะใช้ผู้ต้องการบรรยายว่าอยู่ที่ใดในอังกฤษ และอาจจะใช้ในการพิจารณาแบ่งเขตการเลือกตั้งสมาชิกรัฐสภาด้วย

เขตการปกครองที่ส่วนใหญ่เป็นบริเวณชุมชนใหญ่และหนาแน่นของอังฤษไม่อยู่ในข่ายระบบการปกครองสองระดับ - ระดับบริหารเทศมณฑล/เขต เขตการปกครองเหล่านี้จึงใช้กรปกครองเทศมณฑลระดับเดียวที่มักจะเรียกกันว่า “Unitary authority”

รัฐบาลท้องถิ่นระดับเดียวก่อตั้งขึ้นในปี ค.ศ. 1995 ส่วนใหญ่จากเขต (district) ที่แยกออกมาจากมณฑล ในบางกรณีเขตเหล่านี้ก็จะรวมกันเมื่อมีการจัดระบบการบริหารใหม่ ในกรณีของไอล์ออฟไวท์ส่วนการปกครองก่อตั้งขึ้นจากเทศบาลมณฑลที่ส่วนอำเภอถูกยุบเลิก

เขตทั้งหมดของบาร์คเชอร์เป็นระบบระดับเดียวแต่กระนั้นบาร์คเชอร์ก็ยังมีฐานะเป็นมณฑลแม้ว่าจะไม่มีเทศบาลมณฑล

ไอลส์ออฟซิลลิใช้ระบบ “sui generis” หรือเทศบาลไอลส์ออฟซิลลิซึ่งมีลักษณะคล้ายกับรัฐบาลท้องถิ่นระดับเดียวที่พบในบริเวณอื่นในอังกฤษ

ส่วนการปกครองของลอนดอนเป็นรัฐบาลท้องถิ่นระดับเดียวแม้ว่าตามกฎหมายแล้วจะอยู่ภายใต้โครงสร้างของการปกครองสองระดับก็ตาม

ระดับท้องที่เป็นระดับที่ต่ำที่สุดในระดับการปกครองท้องถิ่นของอังกฤษ ยกเว้นในลอนดอนที่ไม่มีระดับท้องที่ การมีท้องที่มิได้มีทั่วไปในอังกฤษแต่ก็เริ่มจะมีจำนวนเพิ่มขึ้น

ภาคของอังกฤษ: เกรตเตอร์ลอนดอน • เซาท์เวสต์อิงแลนด์ • เซาท์อีสต์อิงแลนด์ • นอร์ทเวสต์อิงแลนด์ • นอร์ทอีสต์อิงแลนด์ • ยอร์กเชอร์และฮัมเบอร์ • เวสต์มิดแลนส์ • อีสต์มิดแลนส์ •