การทารุณเด็กทางเพศโดยเด็ก

การทารุณเด็กทางเพศโดยเด็ก (อังกฤษ: Child-on-child sexual abuse) หรือ ทารุณกรรมทางเพศต่อเด็กโดยเด็ก เป็นรูปแบบหนึ่งของการทารุณเด็กทางเพศที่เด็กก่อนวัยเริ่มเจริญพันธุ์ถูกทารุณทางเพศโดยเด็กหรือเด็กวัยรุ่นอื่น ๆ ที่ผู้ใหญ่ไม่มีส่วนร่วม มีนิยามว่าเป็นกิจกรรมทางเพศระหว่างเด็ก ที่เกิดขึ้นโดย "ไม่ยินยอม ไม่เท่าเทียม หรือโดยบีบบังคับ" ซึ่งรวมทั้งสถานการณ์ที่เด็กคนหนึ่งใช้กำลังกาย คำข่มขู่ การหลอกลวง หรือกลอุบายทางจิตวิทยา เพื่อให้เหยื่อร่วมมือ เป็นกิจกรรมที่ต่างจากการเล่นทางเพศ ความอยากรู้อยากเห็นในเรื่องเพศ และการสำรวจทางเพศของเด็กปกติ (เช่น เล่นเป็นหมอ) เพราะว่าเป็นการจงใจเพื่อกระตุ้นความรู้สึกทางเพศ รวมถึงการให้ถึงความเสียวสุดยอด ในหลายกรณี เด็กผู้ริเริ่มจะฉวยประโยชน์อาศัยความไร้เดียงสาของเด็กอีกคนหนึ่งที่เป็นเหยื่อ ผู้ไม่รู้ว่าอะไรกำลังจะเกิดขึ้น เป็นเรื่องที่สามารถทำโดยพี่น้องของเหยื่อ โดยเป็นทารุณกรรมระหว่างพี่น้อง (intersibling abuse)

ตามการศึกษาเรื่องเหตุ เด็กเล็ก ๆ ก่อนวัยเริ่มเจริญพันธุ์ปกติจะไม่รู้เรื่องกิจกรรมทางเพศโดยเฉพาะ ๆ ถ้าไม่มีเหตุภายนอก และดังนั้น เด็กที่ริเริ่มหรือชักชวนให้เด็กอื่นทำกิจกรรมทางเพศ บ่อยครั้งเคยได้ตกเป็นเหยื่อของผู้ใหญ่ หรือของเด็กอีกคนหนึ่งที่ก็เคยได้ตกเป็นเหยื่อมาก่อนเช่นกัน เด็กเกินกว่าครึ่งเป็นเหยื่อของผู้กระทำผิดมากกว่าหนึ่ง ในบางกรณี เด็กผู้กระทำผิดอาจจะประสบกับสื่อลามกหรือเห็นกิจกรรมทางเพศของผู้ใหญ่บ่อย ๆ ตั้งแต่อายุน้อย ๆ ที่ปัจจุบันนี่อาจพิจารณาว่า เป็นรูปแบบของการทารุณเด็กทางเพศอย่างหนึ่ง

ในบางกรณี เด็กหรือวัยรุ่นอาจจะไม่ได้ตั้งใจจะทำอันตรายให้กับเด็กเหยื่อ และอาจจะทำเพราะอารมณ์ชั่ววูบ แต่ว่า นี่ก็อาจจะเป็นอันตรายกับเด็กเหยื่อ และก็ยังจัดว่าเป็นรูปแบบของทารุณกรรมประเภทนี้

ความแพร่หลายของทารุณกรรมประเภทนี้ไม่รู้โดยแน่นอน ซึ่งเหมือนกับเหตุการณ์ที่ทำโดยผู้ใหญ่ มันมักจะเป็นเรื่องที่ไม่ได้รายงาน เพราะสาธารณชนไม่รู้อย่างแพร่หลายว่าเป็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นจริง และบ่อยครั้งเกิดขึ้นนอกการดูแลของผู้ใหญ่ และแม้ว่าบางครั้งผู้ใหญ่จะรู้ ก็อาจจะไม่สนใจคิดว่าเป็นเรื่องไม่เสียหาย เพราะไม่เข้าใจผลที่ตามมา โดยเฉพาะก็คือ ทารุณกรรมระหว่างพี่น้องเป็นเรื่องที่รายงานน้อยยิ่งกว่าทารุณกรรมระหว่างผู้ปกครอง-เด็ก และการเปิดเผยเรื่องการร่วมประเวณีกับญาติสนิทโดยเหยื่อในวัยเด็ก เป็นเรื่องที่มีน้อยมาก

เด็กที่ถูกทารุณโดยเด็กอื่น รวมทั้งพี่น้องของตน มีปัญหาเดียวกับเด็กที่ถูกทารุณโดยผู้ใหญ่รวมทั้งโรควิตกกังวล โรคซึมเศร้า การใช้สิ่งเสพติด การฆ่าตัวตาย ความผิดปกติในการรับประทาน ความผิดปกติที่เกิดหลังความเครียดที่สะเทือนใจ ความผิดปกติในการนอน และความไม่เชื่อใจเพื่อนในเรื่องความสัมพันธ์ เหยื่อบ่อยครั้งคิดว่าเรื่องนี้ปกติ รวมทั้งคิดว่าตนเป็นผู้ริเริ่ม หรือว่า ตนได้กระทำการอย่างพร้อมใจ

ปัจจัยสำคัญที่มีผลต่อความรุนแรงของปัญหาที่เป็นอาการต่าง ๆ รวมทั้งการใช้กำลังหรือการบีบบังคับ ความถี่ของทารุณกรรม และระดับการล่วงล้ำของกรรม เหยื่อมีโอกาสสูงขึ้นที่จะตกเป็นเหยื่ออีกต่อไปในอนาคต